Moja znajoma wpadła w wieku 17 lat

17, 18... jakoś tak, teraz dokładnie nie pamiętam. Była z ojcem swojego dziecka może z 3 lata. Teraz jej córka ma 15 lat. Nie będę rozpisywała się nad tym co było w międzyczasie, wieszania na niej psów przez ubogą rodzinę, znajomych, sąsiadów itp. W każdym razie teraz jest szczęśliwą, piękną mężatką, skończyła studia, pracuje i jest chyba najlepszą matką jaką znam. Mam na codzień do czynienia z jej córką i chociaż jest w trudnym wieku to do matki ma ogromny szacunek, rozmawia z nią o trudnych sprawach, rozumieją się. Młoda byłaby gotowa oczy wydrapać komuś kto powiedziałby cokolwiek na jej mamę, zresztą na ojczyma też. Tworzą super rodzinkę i żyją na naprawdę wysokim poziomie. Nie piszę tego w żadnym konkretnym celu, ot, taki pozytywny przykład jak potrafią ułożyć sobie życie ludzie skreśleni przez innych już na starcie :), pomimo wcześniejszych, ogromnych problemów ;). Podziwiam takich ludzi