On we Francji, ja w Polsce.. Nigdy nie będziemy razem, mamy rodziny, dzieci..

Historia, jakich świat widział pewnie wiele.. Ja tu, on tam, nasze rodziny znają się świetnie, przyjaźnią się od lat. Nigdy nie było między nami niczego fizycznego, choć oboje czujemy, że to co nas łączy zdarza się raz na milion. Nikt jednak nie zaryzykuje, nikt nie postawi wszystkiego na jedną kartę, nikt nie porzuci swych dzieci, nie skłócimy swoich rodzin.. Ciężko żyć ze świadomością, że spotkamy się być może w następnym życiu, a jednocześnie ciepło na sercu, bo wiem, że gdzieś tam jest ktoś, kto czuje, myśli i tęskni jak ja.. :(

Ja tak zylam ponad rok,gdyby wlasciwie nie Jego inicjatywa(stanowczo wieksza niz moja)to pewnie dzis nie bylibysmy malzenstwem.Czasem warto zaryzykowac i postawic wszystko na jedna karte,bo moze Nas ominac szczescie.Zycze jasnosci rozumu.

porzucić rodzinę? Ty miałaś dzieci, meża? Ja byłam w podobnej sytuacji. Nie zaryzykowałam. Może ominęło mnie coś pięknego, nie wiem, ale nie mialam odwagi zaryzykować. Mam fajną rodzinę, żyję spokojnie z facetem, który kocha mnie do granic możliwości. A co by było gdybym zachowała się inaczej? Nie wiem. Jestem zachowawcza, może to mój błąd.

Dzieci i meza nie mialam,ale On mial....Autorka tez konkretnie nie napisala,czy ma meza...dzieci owszem.Zrobi,co uwaza za stosowne.

tak sie kochacie, taka wielka milosc, a jakos ty masz dzieci z innym, on z inną, wiec nie pisz glupot

on w tej francji ma pewnie 5 takich jak ty więc sie nie oszukuj

Mam fajną rodzinę, żyję spokojnie z facetem, który kocha mnie do granic możliwości. xxxx tak kocha cie do granic mozliwosci, jak sie spytasz dziewczyn na kafe to kazda tak mowi ze jest piekna, zyje w palacu a facet nosi ja na rekach. a prawda jest taka ze pewnie siedzi cicho bo mu pieprzesz i gotujesz a wieczorkiem sobie marzy o bylej.

wymieńcie sie partnerami i po klopocie :P

Mamy dzieci z innymi partnerami, bo poznaliśmy się wtedy, kiedy każde z nas miało ułożone życie.. Nie obrzucajcie się błotem, nie po to założyłam ten temat. Pomyślałam, że może ktoś też przeżył swoją wielką, niespełnioną miłość.. Może ktoś by tu o niej napisał? Pisząc, że ma 5 takich we Francji nie wiecie o czym mówicie, nie macie zielonego pojęcia o czym ja piszę..

Czego sie spodziewalas droga Autorko tematu?Tu nie uzyskasz zadnej porady,wymiany pogladow itp..zawistne odpowiedzi,obrazanie..to jest cecha glowna tego forum.Istotne,madre tematy,o ile sie takowe trafia,sa omijane lub kasowane-bo nudne.Gorują tu tematy pieprzenia,ciazy,puszczania bakow itp...jak widac tematy na poziomie...jacy ludzie,takie forum;-)pozdr

autorko, ja w identycznej niemal sytuacji ale dwa różne kraje, w dodatku rodzina - kuzyn mojego męża. takie życie, co poradzić - nie dane nam spotkać się w tym życiu.

Jedyna porada to znaleźć sobie innego:P.Ale chyba sama postarałaś się zmniejszyć szanse robniąc bachory:P.

oj max, nie pierdol tylko daj jakieś skuteczne antidotum na tęsknotę :D

To jest skuteczne: http://chemfan.pg.gda.pl/Publikacje/dimetylortec.html .Skutecznie wybiela smutne wspomnienia:D.