3 lata po ślubie zastanawiam się czy wytrzymam aż do śmierci

alkoholizm to wybór ! choroba na własne zyczenie z wyboru ! chory chce byc chory bo mu dobrze z tą chorobą , rozumiesz różnice między człowiekiem chorym na raka a zwyczajnym obszczymurem zachlejpałą ?

spieprzaj od niego obszczany alkoholik! ćpun, nieodpowiedzialny1 dziewczyno, gdzie masz oczy? on nigdy nie będzie ojcem ani mężem, jedynie katem!

rozumiem, że to trochę choroba z wyboru, co nie znaczy, że łatwo z niej wyjść...ale masz rację, on nawet nie chce zobaczyć, że ma problem, według niego to ja go mam. I to prawda moim problemem jest on. Tylko jak mam przestać go kochać...w sumie już powinnam

.....

ani sobie ani swojemu dziecku, wiem co mowie, bo sama mialam ojca alkoholika i mialam wielki zal do mamy, ze nic z tym nie zrobila, z calego swojego dziecinstwa pamietam tylko klotnie, wyzwiska, to, ze do niczego sie nie nadaje, jak musialam przed nim uciekac, bo sie balam..teraz jestem dorosla i zyje na swoim, ale chodze na terapie, nie potrafie stworzyc zwiazku, mam wstret do mezczyzn...

3 lata po ślubie i takie gówno! wiesz, nawet dostałabyś rozwód kościelny, bo nie macie dzieci jedynie trzeba mu wyrobić niebieską kartę, bo jest przemoc nad czym tu się zastanawiać uciekaj i zapomnij o nim

Na pewno nie potrafię tak po prostu odejść. Jak się zobaczymy powiem mu , że jeśli nie pójdzie na terapię, to koniec. Jeszcze raz dam mu szansę. Nie dam sobie ściemnić. On będzie musiał znaleźć terapeutę, zapisać nas/ siebie do niego. Inaczej aut. Jak to nie poskutkuje, odejdę. To chyba ostatnia szansa. Boże, jak bardzo bym chciała, żeby się udało. Wiem, że powinna od razu go zostawić, ale nie wybaczę sobie, że nie wykorzystałam wszystkich dróg. Terapia, albo koniec. Chyba tak postąpię.

maniana 11--> na jakiej zasadzie unieważnienie kościelne? z tego co wiem musiałby zataić chorobę psychiczną, albo, że nie może mieć dzieci? czy jeszcze są jakieś drogi?i o co chodzi z tą niebieską kartą?

wiesz, moimm zdaniem od od dziecka się upijał, pewnie ojcu podpijał, jest nałóg skoro upija się 1 piwem i szczy w gacie!!!!! dziewczę ocknij się i działaj jak się opije,zrobi awanturę, wezwij policję jak go ucapisz, to z rozwodem pójdzie gładko alkoholik nie jest zdolny do pprokreacji jego plemniki są nieaktywne, co najwyżej downa spłodzi, tego chcesz?

o rozwód się nie martwię, raczej o unieważnienie kościelnego ślubu. To dałoby mi ulgę, że nie postępuje wbrew religii.

wgogluj sobie - alkoholizm, przemoc w rodzinie i czytaj !!!! przepisy i nie licz na poprawę z jego strony nie wyleczysz go, jedynie siebie pogrążysz

no i dowody zbieraj,; zdjęcia pijaka, świadków, obdukcje, nagrania awantur

dam mu ostatnią szansę. terapia albo koniec. Jak terapii nie podoła.. przynajmniej będę wiedziała, że zrobiłam wszystko co mogłam by mu pomóc.

w tym wieku,powinnaś iść z nim na disco, spotkać się z przyjaciółmi a ty co? zadręczasz się i to co pisano wcześniej...alkoholizm wyniósł z domu, nie miał dobrego wzorca ty mu nic nie jestes w stannie pomóc jest za późno! a on w twoim wieku? czy stary dziad?

on mnie nie bije. Przemoc głownie psychiczna byłą, awantury tylko bez świadków. Niektórzy to nawet mówili, że ja na niego krzyczę. nikt nic nie wie.

ma 28 lat

ja ci radzę, rzuć go! jeszcze ułożysz sobie życie i zobaczysz, jak cie robił w konia! na co ci taki chłop? czy on domu diedyś nie spali? czy pójdzie na wywiadówkę? czy kupuje ci prezenty, kwiaty?

:) Ja wszystko wiem, wiem też, że tylko i wyłacznie dla mojego zdrowia psychicznego muszę z nim skończyć, chyba , że się zmieni. To najbardziej toksyczna i krzywdząca mnie osoba w moim życiu. Jednak, kiedy zostawię go bez ostatniej próby terapii zawsze będę sobie to wyrzucać. Sobie.

i mimo, że już spisałam to na straty... tkwi się we mnie ostatnia iskierka nadziei. Kiedy on ją zgasi.. odejdę. Ostatnia szansa. Przysięgam sobie a wy jesteście świadkami

życzę ci mądrego wyboru ale na alkoholików jestem cięta, znam wiele przypadków, wręcz znębienia drugiej osoby, samobójstwa i radzę ci , patrz na siebie, bo on cię pogrąży

zgnębienia

... on już mnie pogrążył i przez niego moja psychika posypała się całkowicie. Ale potem podniosłam się z tego, jestem silniejsza i dam radę odejść jeśli będzie mnie dalej krzywdził. Mimo całych pokładów miłości odejdę, bo może wtedy zobaczy co stracił, otrząśnie się, zrobi coś ze swoim życiem dla siebie. A może potem pozna kogoś, dla kogo uzna, że warto być dobrym. Boże jak to boli..

Dziękuję Wam za wsparcie i gorzkie słowa. Trochę mnie utwierdziły w przekonaniu, że to nie ja jestem nienormalna, tylko on. Bo ona zawsze tak wszystko przedstawia, że ja wychodzę na debila, który się czepia. Idę spać, czekam na jutro, zobaczę co jutro zrobi..dobranoc

idź do terapeutki powiedz prawdę powiedz; mó mąż jest alkoholikiem, ćpunem..etc nie ukrywaj tego! i on tez ma sie przyznać - jestem alkoholikiem i dopiero terapia... bo siebie doprowadzisz do katastrofy, cały czas mówisz,że go kochasz jednak nie licz na cud!

powiedz; mój mąż jest alkoholikiem, ćpunem..etc