Tak się wykolegowałam, ze nie mam żadnych znajomych i przyjaciół...

ja tam bym ni e dała nikomu spoza rodziny -tylko debil m a kwiaty i zwierzeta jesli nie ma w tym samym miescie rodziny, kotra mogłaby sie tym zając pod jego nieobecnosci -ludziom obcym nie mozna ufac

Kiedy na początku tego tygodnia zaproponowałem aby kontynuować ten topik to nie spodziewałem się że odezwie się tyle osób. Cieszę się że tyle osób się odezwało. Zawsze to jest trochę raźniej. A to że mamy różne poglądy na temat przyjaźni i samotności to to jest efektem różnych doświadczeń. Chyba autorka tego topiku nie na nic przeciwko tej propozycji kontynuacji tego topiku. Pozdrawiam wszystkich.

Ależ jestem jak najbardziej "za" :-)

co dla faceta zostawila wszystko...czekala na to azz z nim sie w koncu spotka..praca nie taka bo weekendy dla niego impreza zapomnij bo ja w weekend zawsze z nim z nim do swojego otoczenia albo ze swoim otoczeniem na miasto nie bo sobie wypije czy cos i bedzie jakas burda i co? teraz ma tylko 2 przyjaciol jedno z nich wyjechalo za granice ja mam swoje zycie i nie moge kazdego dnia poswiecac jej a tym bardziej ze w domu jestem dopiero po 18 i w sob tez pracuje a przyjaciol mam sporo plus towarzystwo partnera plus spedzic czas tylko we 2 a czasem z rodzina i nie mam po prostu tyle dla niej czasu, pracy nie ma a z tym sie rozstala i nie ma nic!!!!

Czyli że ona poświęciła się facetowi a i tak w końcu nic jej z tego nie wyszło.

co to ma byc! pomarli wszyscy czy jok

Przez wiele lat moje przyjaźnie umierały, właśnie z powodu faceta. Ja chyba w jakis sposób też umarłam. Poczułam monotonię, bardzo źle to wpłynęło na moje relacje ze znajomymi. Obecnie staram się choć raz w tygodniu poświęcić czas koleżankom, bo przyjaciólkom to za dużo powiedziane. I łyk tego oddechu we wspólnym gronie jest ożeźwiający. Zaczynam wracać do starych nawyków, czyli wróciłam do sportu, który bardzo kocham, jestem szczęśliwsza. Chyba każdy tego potrzebuję,,,,, Pozdrawiam

ja nie spotykam sie z zadnym kolezankami -po prostu nie znosze kobiet

Fissura: hehe dlaczego nie znosisz kobiet? nie wszystkie są takie jak myślisz;) ja też wolę towarzystwo facetów ale mam swoje dwie ulubione ziomalki hehe...

od kolezanek juz w podstawowce doznalam samych podłosci -nie niem czym s a pogaduszki przy kawie i przez telefon zakupy wypady z kolezankami- nie potrzebuje zadnych spotkan z kolezankami bo kobiety sa baardzo podle wobec innych kobiet-przyjazn to kit i mit

mozna zyc bez przyjazni i zycia towarzyskiego- kontakty z ludzmi w pracy, szkole sa oczywisice narzucone wiec po pracy odludztwo jest super-nawet jak rodzina jest wredna czy tylko obojętna tez mozna nie utrzymywac zadnych kontaktów z nia- najlepiej miec partnera odludka i domatora-wspolnie siedziec z nim w domu zero wyjsc, lazenia na masowe imprezy , wczasy wycieczki -bo tam sa wstrętni ,niebezpieczni ludzie- i nie mma mnie na zadnym portalu spolecznosciowym

fissura... wybacz, ale Twoje poglady zupełnie mi nie podchodzą :-) Mimo najszczerszych chęci, nie potrafię zrozumieć, jak mozna być szczesliwym, zamykajac sie w czterech scianach własnego domu, samemu czy z jedną osobą... A wczasy? Wycieczki? Dobrze rozumiem, ze nie korzystasz z tej rozrywki, bo tam mozesz spotkac ludzi? :-D Dla mnie podróżowanie to jedno z piekniejszych aspektów życia :-)

po prostu nie lubie ludzi i uwazam ze nie warto podrózowac , nalezec do organizacji chodzic na imprezy -tylko warto siedziec w domu samemu lub z partnerem -nie kazdy jest zdolny do przyjazni i nie kazdy potrzebuje zycia towarzyskiego

ludzie sa tak falszywi okrutni interesowni ze juz w podstawowce straciłam wiare w przyjazn i w ludzi-

Co sądzicie o wolontariacie polegającym na rozprawiczaniu 30-letnich prawików, których nie stać na prostytutkę?

o ile niechęc do hucznych imprez jestem w stanie zrozumiec (chociaz uwielbiam tanczyc, zwłaszcza na weselach :-P ), to awersji do podrózowania nie zrozumiem nigdy. Oj, to chyba prowokacja... dla mnie siedzenie w domu to marnowanie życia...

podłośc ludzka nie zna granic dlatego kontakty z ludzmi warto ograniczyc do niezbednego minimum

naprawde, mam awersje do podrozowania - w szkole -gdy byłam zalezna od rodziców - to co roku wczasy nad morzem i raz w gorach -ohyda, okropnosc tyle ludzi wszędzie

nie wierzę ci :-D po prostu... albo masz poważne zaburzenia...

gdybym była milionerka to spedzilabym zycie nie wychodząc w domu -mialabym sluzbe do przyziemnych spraw typu zakupy

czy według ciebie kazdy lubi podróze ? bo naprawde sa domatorzy i antypodróznicy -co sie najlepiej czuja w domu-tak jak ja

moge powtarzac bez konca-jestem domatorka i nienawidze podrózy -zrozum to

przyjazn to sciema nic takiego nie ma

wszyscy jedzą kupę, jem i ja

zdechnij smieciu podszywie -wysrały cie menele n a dworcu/jestes gównem i scierwem jak twoi starzy

Hej :) Jaki fajny topic . Mam identycznie jak Wy . Też nie mam tak naprawdę nikogo . U mnie trochę też zawinił stan zdrowia , dużo chorowałam więc dużo opuszczałam szkoły , w Liceum nawiązałam jedna prawdziwą przyjazń (ze wspaniałą osobą -naprawdę bardzo wartościowa dziewczyna ) i ten kontak trwa w sumie do dziś ale niestety ona wyjechała już wiele lat temu za granicę więc jest on bardzo okrojony . Czy mogę się tu do Was przyłączyć ?

Nawet tutaj na takim fajnym topicu musiał pojawić się ten trol który zaśmieca inne wątki . Dlaczego moderacja nie kasuje jego wpisów ?

przyjazn jest w zyciu niepotrzebna-szkoła mija a o kolegach mozna zapomniec i zero kontaktu z nimi

zycie towarzyskie to cos pustego miałkiego bezwartościowego

Fioletowa tasiemka - witay i rozgosć sie ;-)