pomozcie jak odzyskac checi do zycia... brak juz mi sil

26 lat, stan cywilny panna hehe jestem zmeczona monotonia zycia, przez 7lat bylam z 1 mezczyzna tuz przed slubem okazalo sie ze mnie zdradzal, po pol roku poznalam kogos tez po przejsciach, praca z malymi perspektywami, zarobki male... zachorowalam na tarczyce, tyje :( depresji nie mam ale zupelnie wszystko mi obojetne... nie umiem sie zmobilizowac zeby poceiczyc, zeby schudnac itd biore tabletki itaminy i nic :(

1.wybuerz sie do osychologa, to zaden wstyd, pouklada Ci w glowie 2. znajdx sobie hobby i pasje 3. zapisz sie na jakies zajecia, gdzie poznasz nowych ludzi i z nimi bedzie spedzac czas

wiesz co zajecia... tylko kiedy pracuje od pn do pt 9-17 w sb do 13 i tyle z tego mam. mam zainteresowania jezyki, czytam ksiazki itd ale nawet to odkladam ciagle na pozniej :(

Tarczyca produkuje niezbędne dla życia hormony. A hormony wpływają na samopoczucie. Musisz nauczyć się z tą chorobą żyć.

tak tylko ja mam dopiero pogranicze, wyniki wyszly mi na granicy niedoczynnosci wiec nie ejst bardzo zle... a mimo wszystko

http://www.youtube.com/watch?v=qHYQOj3Tf2o

podnoszeee

chcesz nasienie do brzuszka?

up

perple do mozgu sobie nalej , niech zakielkuje modl sie do Boga, nawiedzona osobo i pros o przebaczenie tych chorych , grzeszych mysli!

ilonkaZmeczonkaa wiesz co zajecia... tylko kiedy pracuje od pn do pt 9-17 w sb do 13 i tyle z tego mam. mam zainteresowania jezyki, czytam ksiazki itd ale nawet to odkladam ciagle na pozniej Ja pracuję od 7 do 19, studiuję i jeszcze mam czas na wiele innych rzeczy - bo tego chcę. A raczej chce mi się. A tobie się po prostu nie chce.

wlasnie byc moze z powodu tych hormonow nie wiem... ty masz o 19 jeszcze czas, a co robisz w zcasie wolnym?

Nie chce się jej... TO chyba nie do końca tak. Rozumiem Cie, ale nie umiem tego sprecyzować. Też tak mam. Często tłumacze się, że czasu brak. Ale jak na chwilę się zmotywuję to jednak czasu mam sporo. U mnie jest to spowodowane nerwami. Mam wiele powodów do nerwów. One odbierają mi chęć na cokolwiek. Np. mówię, że idę na rower i tak się kręcę i kręcę i nawet wejdę na niego, ale po chwili schodzę. I nie dlatego, ze nie mam czasu, tylko nie mogę tam usiedzieć. Mówię, że idę myć okno i nawet wezmę już wszytko, ale zanim dojdę do pokoju to rezygnuję, przekładam na następny dzień. Jednak jak już uda mi się coś zrobić to nie dość, ze jestem zadowolona z tego, to jeszcze mam lepsze samopoczucie, bo nie mam czasu myśleć tylko o złych rzeczach. Może i to nie jest jeszcze depresja, ale pewnie jestem na granicy i Ty pewnie też. Mam tyle lat co ty, a czuję się wypalona, bez energii do życia.

kurcze wiec oc tylko psycholog? ja sie sama z tym mecze :(

ja też sama. Choć właśnie dziś koleżanka napisała, że mnie umówi i nawet zapisze, bo sama nawet tego nie zrobię. Dobrze, że mam pracę, bo te 8 h jednak musze pracować skupiac się nad czymś itd. Choć zdarzają się dni jak dziś, że mogę trochę posiedzieć bezczynnie.

inna rzecz, że pracuję co 2 dzień. W wolny dzień idę na uczelnię, jak mam zajęcia (studiuję dziennie). Gdy nie mam - robię to, co lubię. Uczę się, maluję, piszę, czytam, gram na instrumentach, chodzę na pilates, zimą na lodowisko, udzielam się też społecznie.

Podziwiam i zazdroszczę

to chyba mamy podobna prace... a co ja mam powiedziec tej psycholozce, jak ona mi moze pomoc niby, rozmowa, jakos watpie

A wracając do motywacji. Od pewnego czasu trochę lepiej jem, więcej o siebie dbam, regularny peeling, maseczki, odżywki i ćwiczenia (chociaż z tym najtrudniej). Moją motywacją jest, wspomnienie przeszłości. Ważyłam mniej, czułam się świetnie, wyglądałam promiennie. Chce żeby było jak dawniej!!!

Ja nie umiałabym chyba z psychologiem rozmawiać. Mówić o swoich problemach...

ja tez chce by bylo jak dawniej...

up