Mam 30 lat - wczoraj pierwszy raz byłem na tzw. "randce"

Nie nazwałbym tego randką tylko spotkaniem. Opiszę w skrócie jak do tego doszło. Poznałem tę dziewczynę na portalu społecznościowym. Ona ma więcej niż niż lat, mnie również bliżej trzydziestki. Pisaliśmy ze sobą około dwóch lub trzech tygodni. Na necie potrafiliśmy pisać nawet po 2-3 godziny, więc trochę udało mi się dowiedzieć o niej, a jej o mnie. Oczywiście oboje widzieliśmy swoje zdjęcia. Postanowiliśmy się w końcu spotkać. Ja z natury jestem bardzo nieśmiały i zamknięty w sobie i tak naprawdę nigdy nie rozmawiałem z kobietami, a to było moje pierwsze spotkanie w życiu. Poszliśmy do kina, a później coś zjeść i nawet nie wiem jak to się stało gdy przegadaliśmy prawie 4 godziny. Już myślałem, że nas wyproszą, tylko my zostaliśmy, bo kto w sobotnią noc siedzi do 2-ej w nocy? Przez internet dobrze nam się pisało, ale w realu przegadać tyle godzin? Do tej pory myślałem, że ja nie będę potrafił wydusić z siebie słowa, bo jestem mało rozmowny a tutaj zaskoczyłem sam siebie. Czy będę chciał się spotkać jeszcze raz i czy ta dziewczyna również? Tego nie wiem, bo jak wyżej pisałem to było moje pierwsze spotkanie. Czy ktoś miał kiedyś podobną sytuację?

super! to da nadzieję reszcie prawiczków! życzę szczęścia z tą dziewczyną, bo skoro nie mogliście się nagadać to pewnie dojdzie do następnego spotkania, i następnego i kolejnego... :)

Jeśli ty nie wiesz, czy będziesz chciał się spotkać, to kto ma wiedzieć? My? Utrzymujesz z nią kontakt? Czy wolisz siedzieć i hamletyzować?

i co dalej?

Z tej okazji życzymu Tobie i twojej tzw. Lubej tzw. Szczęscia, tzw. gromadki tzw. bachorów i na koniec tzw. idź już stąd. czyli tzw. wypierdalaj.