27 lat i 0 osiągnięć w życiu

mam 27 lat , mieszkam z rodzicami , nie mam pracy , nie mam kasy , jestem brzydka i zaniedbana , przez kompleksy ciagle siedze w domu , nie imprezuje , nie mam faceta , mam 1 kolezanke i zadnych osiagniec w zyciu , ma ktos podobnie ?

tu wszyscy tak mają

oj chyba nie wszyscy , niektorzy mają drugie polowki a ja nawet nie mam z kim pogadac ;/

Ja mam 29 lat, mam pracę, jestem brzydki co jest zaletą bo już nie zbrzydnę :D, daleko mi do listy 100 najbogatszych prowadzonych przez Wprost, ale nie stękam bo życie jest za krótkie !

męska rzecz a masz własne mieszkanie?

męska rzecz a masz dziewczyne ? z kim mieszkasz ? pewnie tez ciagle na kafe przesiadujesz :p

obciągam z połykiem

Autorko:) ja tez już dawno przegrałem swoje życie,wiec witaj w klubie. Ponadto chciałbym dodać, ze nie ma barzydkich kobiet są tylko xle zadbane

i w takich sytuacjach naprawdę się podbudowuję. Mam 26 lat, własną firmę, właśnie kupiliśmy z mężem własne mieszkanie za gotówkę (2 tyg temu klucze już nasze, pierwotny, start wykończenia wrze), mam cudownego męża, rasowego utytuowanego kota, figurę ok, z buźki podobno też ok, rodzinę wspaniałą.... WEŹ SIĘ DO ROBOTY KOBIETO przecież wszystko można w życiu. Ja swego czasu przesiedziałam na zamkniętym odwyku 1,5 roku, jeszcze w liceum... Wszystko możesz laska, całe swoje życie wymodelować, tylko musisz chcieć.

Mieszkam jak stary kawaler z mamą :) Dom duży, mieści nas swobodnie oboje. Gotuje sobie sam, na kafeterii zabijam czas. :P

"mam cudownego męża, rasowego utytuowanego kota" - szoke, na to nie ma jakichś paragrafów? ślub z rasowym kotem?:o

:D

Ale do jakiej roboty ma się wziąć? Łatwo jest mówić komuś, kto ma wszystko. Firma? to trzeba mieć albo bogatych rodziców i super znajomości, albo zajebiste szczęście, albo wyjątkowy spryt i łeb. A mąż też nie spadnie nikomu z nieba, tym bardziej dobry i kochany mąż.

no way me wiem ale cholernie ciezko jest zaczynac od 0 i bez kasy a jak znalesc prace jak jej nie ma albo wszedzie wymagaja ładny wyglad a ja taki kopciuch zeby o siebie zadbac tez potrzebna kasa

męska rzecz a masz dziewczyne ?

albo chociaż chłopaka?

to wyzej podszyw

Ja też mam 27 lat Mam pracę ( od pół roku) na razie nędzne zarobki( średnio 1300 na rękę) ale lepsze to niż nic Nie mam faceta Nie mam mieszkania Nie mam samochodu Chodzę na kurs językowy Mam koleżankę z którą chodzę do kina na horrory i na piwno czy drinka też wyskoczymy średnio 2 razy w miesiącu mam 5tys oszczędności - zbieram na koronki nazębne brakują mi 2 tys Mam figurę jak 70letnia kobieta ( tycie i chudnięcie niczym sinusoida) jednak w ubraniu wyglądam bardzo ok Mam ładną buzię W życiu miałam wielu adoratorów ale jakoś teraz jestem sama Robię studia podyplomowe Mam zajebiste wspomnienia ze studiów magisterskich, które robiłam w Sopocie:)

Jakbym miał kobietę to bym nie siedział na kafeterii, liczyłem że znajdę tutaj wariatkę mego pokroju, zawiodłem się :(

A co z Tobą nie tak?

gener27 to nie tak źle , masz nawet oszczednosci a co z twoja figurą jest nie tak ?

co ze mna nie tak opisalam napoczatku topiku

U mnie to kwestia braku kasy ale to się zmienia powoli. Zrobię sobie kilka poprawek na początek te koronki ( będę miała uśmiech jak z reklamy) potem usunę rozstępy naciągnę to i owo kupię sobie fajny samochód modne ubrania. Będę częściej chodziła po klubach ( bo będzie mnie stać) w planach mam też wycieczki zagraniczne. Ale faceta poszukam z mieszkaniem bo nie chcę spłacać kredytu przez 30 lat.

Problem w tym, że ciała mam mało za to skóry za dużo od taka nadwyżka;)

tez mam podobne plany ale ciezko jest zaczynac od 0 nie wiem od czego zacząc ? zeby znalesc prace trzeba jakos wygladac a zeby zainwestowac w siebie trzeba miec kase

Nie przejmuj się. Ja tez tak się czuję choć mam 20 lat. Ja też nie mam pracy i naprawdę nie mogę nic znaleść. Ciągle słucham, że jestem darmozjadem. Też jestem sama. Nie jestem może najpiękniejsza, ale brzydka strasznie też nie. O mnie koleżanki zawsze mówiły się, że to dziwne, że jestem sama, ale to podobno dlatego, że wyglądam na zimną i nieosiągalną ;-) Ja tak nie uważam. Po prostu na mnie nikt nie zwraca uwagi. Też nie mam koleżanek, wielu z nich pomagałam, ale jak potrzebowałam pomocy to żadnej nie było. Zatem świetnie Cię rozumiem. Nie jesteś sama. Powoli przyzwyczajam się jakie życie jest brutalne, co nie znaczy, że nie płaczę w poduszkę. Najgorsza jest ta samotność...

żelisław a ty jak tam ?

podobnie, z tą różnicą, że do niedawna pracowałem i mam co-nieco odłożone, ale to żaden majątek :o

Najważniejsza jest praca bez niej człowiek czuje się jak śmieć ( ja tak miałam). Nie prawda, że aby dostać pracę trzeba dobrze wyglądać, musisz się na rozmowie dobrze zaprezentować od strony posiadanego doświadczenia i emocjonalnej stabilności ( nie można się bać).

tak to już jest kiedy życie zaczyna się od dupy strony najpierw nauka, później praca, a rodzina na końcu pomyłka kolejności niesie przykre następstwa, a pretensje można mieć tylko do samego siebie