Życie po trudnym związku

Czy ktoś wie jak odbudować poczucie własnej wartości i ułożyć sobie życie na nowo?

bardzo prosto. Trzeba przeanalizowac swoje bledy , znalezc swoje slabe strony, swoja piete Achillesowa , popracowac nad nimi, by unikac ich w przyszlosci, pobyc sama , pokochac siebie i z glowa podejsc do wyboru nastepnego, potencjalnego partnera.

Robię to ciągle. Ale nie jest to takie proste. Po prostu czasami po minionych wydarzeniach pozostaje taka rana w psychice, że nie dajesz rady.. Czujesz się poniżona i upokorzona. I co wtedy?

ja po takim związku cholernie toksycznym , jestem sama, zwyczajnie boje sie,juz ladnych pare lat jestem sama i nie tesknie za facetem, daj sobie czas, nic a sile, bądz ostrozna i pamiętaj ze intuicja jest bardzo wazna, ja nie zaufalam swojej intuicji i iestety przegralam zycie. ale teraz jestem czlowiekiem a nie szmatą. jest mi dobrze

kazde niemile wydarzenie w zyciu pozostawia jakas blizne .Normalne . Wazne, by blizna nie odnawiala sie.Ja mam taka filozofie zycia: kazde zdarzenie, ktore bylo w moim zyciu -bylo po cos.Widocznie los, zbieg okolicznosci, moj wybor byl taki a nie inny- po cos .Po to , by np. ustrzec mnie przed czyms gorszym, badz bym na przyszlosc nie popelnila takiego bledu, wyszla mocniejsza z tego zdarzenia .Majac taka swiadomosc latwiej mi zyc, latwiej dzwignac sie , omijajac znane rafy. Trzeba kochac siebie kazdego dnia.Za male rzeczy , ktore nam sie udaja . Porazki nalezy zapominac , probujac malymi krokami je dodatkowo zastepowac sukcesami. Wiedza , ze nikt nie jest doskonaly , ze ludzie popelniaja bledy nie doluje tak czlowieka.

Powiało kulturą A ja jestem na takim etapie swojego zycia, ze chyba potrzebuje drugiej osoby... Tak, wszystko w naszym zyciu jest po cos. Ja mam po tym zwiazku synka :) I chyba to tylko on nie daje mi sie zalamac. Bylam przez 3 lata z alkoholikiem. Zaniedbalam sie, nie bylam juz ta kobieta co wczesniej. Ale zebralam swoje zycie do kupy, odeszlam, zadbalam o siebie. Żyje mi sie lepiej. Skromnie uwazam ze jestem atrakcyjna kobieta, wyksztalcona. Ale mimo to te poprzednie wydarzenia ponizaja mnie, mam zal do siebie za wiele sytuacji do ktorych dopuscilam... Boje sie, że juz zawsze bede sama. Czy jest tu ktos, kto czuje podobnie?

Moze jednak ktos ma ochote sie wypowiedziec? :)

Ja mialam szczescie ze po trudnym zwiazku poznalam kogos kto mnie pokochal i sie mna zaopiekowal...

Ja tez bym tak chciala. Uwierzyc znowu, ze milosc moze byc dobra i uskrzydlac a nie podcinac skrzydla...