Patrzę na swoje życie przez pryzmat fejsbuka

Mało kto lajkuje/komentuje moje posty, więc wniosek jest taki : jestem mało lubiana i doceniana.

Innych non stop lajkują, nawet jeśli piszą pierdoły. U mnie może kilka osób, w dodatku tych samych.

E, tam pierdołami się przejmujesz.

To nie są pierdoły.Znowu zastanawiam się dlaczego nigdy nie będę popularna i lubiana? Dlaczego niektórzy, choć gówno robią, są tacy oblegani?

ja nie mam facebooka i jakoś żyję.

ja tez nie mam... co w tym fajnego?

to jest tragiczne, ze zycie toczy sie teraz glownie w komputerze :-( strasznie ci wspolczuje, ze tak przywiazujesz do tego wagę. ile masz lat? pewnie jestes bardzo mlodziutka.

lajkujesz zatem innych ciagle? jesli nie, to nie dziw sie ze i to nie lajkuja

Ja popełniłam ten błąd, że założyłam. Od razu zaczęłam porównywać się z innymi i zazdrościć im życia.

ty nie patrz ty żyj

Mam 19 lat. Przywiązuję, bo całe życie czuję się niedoceniana i mniej lubiana od reszty.

Młodziutka jestes bardzo, ja te lata juz mam za soba, dla mnie najpiekniejsze w moim zyciu :-) Mialam wspanialych przyjaciol i nikt nie myslal o zadnych fejsbukach... Powiem dosadnie: wypierdol go i zacznij zyc poza internetem, powodzenia

To chore, wiem, też uważam, że tak być nie powinno, ale od lat mam obsesję na punkcie tego, żeby być lubianą i popularną. Tymczasem jest na odwrót.Mam zaledwie kilku przyjaciół, którzy zawsze mnie wspierają, teoretycznie powinno mi to wystarczyć, ale mimo to zazdroszczę ludziom o bogatszym życiu towarzyskim.

Jak masz KILKU przyjaciół, to masz juz baaardzo duzo! Pielęgnuj te przyjaźnie, a zobaczysz, ze bedziesz szczesliwa. Popularnosc jest chwilowa tylko...

Niby tak, ale też nie mamy żadnych wspólnych fotek, nie stanowimy paczki tak, żeby całą ekipą gdzieś jechać. Spotykam się z każdym z nich z osobna... Tymczasem, z tego, co widzę, ludzie mają swoje paczki, no i tego, przeglądając poszczególne profile, im zazdroszczę.

Lithiummmm-nie wszyscy mają swoje paczki, wielu jest takich jak ja czy ty