Jak radzić sobie ze stresem w domu?

Niedawno dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Razem z mężem powiedzieliśmy już o tym naszym rodzicom. Reakcje były trochę różne - o ile moi teściowie się ucieszyli, to moi rodzice bardziej byli w szoku. Kwestia jest taka, że bardzo chcieliśmy z mężem, a moi rodzice myślą, że to wpadka! Ciągle mam wrażenie, ze traktują mnie w taki sposób, że "ale sobie skomplikowałaś życie...". Zwłaszcza moja matka, która uważa że urodzenie dziecka=zniszczenie sobie kariery. Ja tak nigdy nie uważałam i nie uważam. Tylko, że "negatywne" emocje krążące w moim rodzinnym domu, gdzie mieszkamy na razie, bardzo mnie dobijają. Nie mogę i nie chcę się denerwować, ale czasami się nie da. Pracuję, a po pracy wracając do domu ojciec jak się na coś uprze, to ja i mój mąż musimy natychmiast zrobić, bo inaczej zaczyna na nas przeklinać. Dodam, że jestem chory, ale czy go to upoważnia do takiego traktowania nas? Moja mama jak tylko słyszy jego teksty to zaczyna go stopować, ale nic to nie daje. Ja rozumiem, choroba...ale przecież jest też moja siostra i jej mąż, którzy o nic nie są proszeni przez moich rodziców - zajmują się tyko sobą i niedawno rozpoczętym remontem swojej sypialni. Hałasują po nocach, bo szwagier nie może wcześniej remontować, bo jest w pracy. Gdyby nie mąż to już bym zwariowała z tym wszystkim. Właśnie pracujemy nad tym, żeby jak najszybciej się wyprowadzić, ale na razie jesteśmy skazani na mieszkanie z moimi rodzicami i siostrą oraz jej mężem. Moja rodzina strasznie potrafi zatruwać mi czas długo wyczekiwanej ciąży :( moja mama ciągle daje instrukcje jak to wszystko ma wyglądać, jakbyśmy sami z mężem nie wiedzieli, czego chcemy w życiu. Nie wiem już jak te zapędy rodziców powstrzymywać i jak się nie denerwować całą sytuacją do momentu aż się nie wyprowadzimy.

niestety uważam,że tylko wyprowadzka rozwiąże problem

dlatego z rodzinka najlepiej tylko na fotografi.my mieszkamy sami i dzieki bogu mamy spokoj

Ja tam mam bardzo dobre relacje z rodziną - to oni najbardziej mnie wspierają nikt inny!

Może szczerze porozmawiaj z nimi i powiedz o swoich uczuciach? Na spokojnie, bez pośpiechu. Może nie zdają sobie sprawy, jak krzywdzą Ciebie Twojego męża i dziecko swoim zachowaniem?