MOJ FACET W PSYCHIATRYKU!

z czad bo sama to masz , wybacz ale nie chciałabym znać kogos takiego , w zyciu dobieramy sobie partnerów ,przyjaciół znajomych takich jacy nam pasują pod względem charakteru a wy czy wy macie charakter ? jestescie jak chorągiewski na wietrze , choroba rządzi wami a nie wy nią , ty opisujesz ja jakby to była delikatna depresja moze w twoim przypadku tak jest, wiesz jak kiedyś nazywał się czad zanim nazwali go czadem ? psychoza maniakalno -depresyjna to nie jest '' katarek '' to ciężki syf w głowie i zyciu człowieka oraz jego otoczeniu potem dziewczyny płacza ze trafiły na psychola który bije je i ich dzieci to taki skromny przykład tego co byc moze

Kiedy jest się leczonym funkcjonuje się NORMALNIE. xxx facet autorki był leczony a mimo to trafił na oddział

chorym. Nawet depresje są trudne do wytrzymania a co dopiero schizofrenie czy inne stany.

" mała taka bronisz osoby" 1.Nie bronię jej chłopaka, piszę tylko jak to wygląda kiedy człowiek się leczy. Kiedy osoba z CHAD jest w remisji to nie rozpoznasz czy coś mu dolega czy nie. Kiedy bierze się leki to nie choroba rządzi. Tak, mamy charakter, mamy uczucia, mamy plany życiowe, rodziny, dzieci, wzloty i upadki, porażki, dziwactwa, sukcesy etc jak inni ludzie. 2.Nie twierdzę, że to "katarek" ale bez przesady z tym obrazem "psychola bijącego dzieci". Więcej takich zachowań przejawiają alkoholicy, których większość ludzi ma w dalszej czy bliższej rodzinie, jednak do tego ludzie są przyzwyczajeni bo to tak powszechne. To co piszesz jest demonizacją i stygmatyzacją zaburzeń. Podobne to do popularnego toku myślenia na zasadzie - jeśli ktoś ma HIV to z pewnością się puszcza. 3. CHAD jak i inne zaburzenia/choroby psychiczne powinno się leczyć, bo inaczej życie przypomina makabrę, jednak podczas leczenia funkcjonujemy zwyczajnie, tak jak przez atakiem choroby. Rozumiem, że facet autorki na powrót trafił na oddział, uważam jednak, że po protu musiał odstawić w tajemnicy przed rodziną leki, poza tym to że nie powiedział jej jako partnerce o zaburzeniu dla mnie dyskwalifikowałoby go jako partnera. 4. Określenie "psychoza maniakalno-depresyjna" to od dawna nieaktualne, błędne i niedokładne określenie, gdyż CHAD jest zaburzeniem złożonym. Zastanawiam się kiedy w społeczeństwie przestanie pokutować powszechne wyobrażenie wariata jako niebezpiecznego psychopaty z nożem w dłoni i szaleńczym obłędem w oczach :) 5. "na pewno ciezko się żyje z chorym." Tak, z pewnością. Trzeba wiedzieć jak zareagować np. w sytuacji kiedy partner ma epizod, kiedy nie chce się leczyć itd. I trzeba być silnym. Uważam, że partner osoby zaburzonej/chorej w żadnym wypadku nie może być pustym ignorantem. To musi być mądra osoba.

dokladnie sa ludzie ktorzy sa chorzy psychicznie a sa najwspanialszymi ludzmi na swiecie moj kolega jest chory na schizofrenie a jest najwspanialszym facetem na ziemi

Choroba psychiczna to nie kwestia charakteru człowieka. Ty uważasz że najlepiej się od takich trzymać z daleka, bo większość "zdrowych" woli się izolować. Dobrze że mamy tę możliwość wyboru znajomych i przyjaciol, bo ciebie to ja na pewno nie chciałabym poznać Niedaj tylko Bóg żebyś i ty zachorowała na coś takiego, bo pewnie 1 dzien nie dalabys rady z tym jak to piszesz "syfem mózgu".

nie mam predyspozycji na choroby psychiczne , twardo stąpam po ziemi , smiać mi sie chce z ludzi z ''depresjami ''śmiechu warte są te choroby które sami sobie wymyslają słabe umysły i charaktery ,lenie śmiedzące którym widocznie brakuje prawdziwych problemów gdyż szukają ich na siłe nikt mnie nie przekona do takich ludzi

To nie jest kwestia predyspozycji, które ty sama możesz określić :) W stosunku do wielu chorych można odnieść to, że nikt by nie pomyślał, iż akurat ich spotka coś takiego. I nie jest to też kwestia "twardego stąpania po ziemi", chorzy to nie lekkoduchy nie mający ambicji. Żyjesz w objęciach zaściankowego i błędnego myślenia. Niestety. Nie chciałabym za żadne skarby poznać takiej osoby jak Ty.

ja tez raz byłam w szpitalu, nie polecam acz nie myślę żeby chorzy psychicznie byli gorsi