Nie potrafie zaufac zadnemu facetowi, meczy mnie to, nigdy nie bede szczelsiwa

kolejny facet na horyzoncie, wydaje sie byc bardzo oddany,ale jest niesamowicie towarzyski, czuje sie idealnie w towarzystwie zarowno facetow i kobiet, nie ma problemu z przyznaniem,ze ktoras jest piekna - oczywiscie nie mowi im tylko gdzies tam pozniej napomknie, nie ma problemu aby przyznac ze mial sie z ktoras spotkac zanim sie poznalismy , mowi,ze robi to po to,bo chce byc szczery a ja mu nie ufam nie wiem czy kiedykolwiek bede potrafila, jestem bardzo skromna dziewczyna i takie gadki przytlaczaja mnie nie wiem czy nie powinnam tego zakonczyc zanim to sie na dobre zacznie, zanim sie zakocham i zostane zraniona jak amm z tym walczyc, z niepewnoscia z niska samoocena??

zalozylam dwa tematy przez przypadek

Nie musisz ufać od razu, daj się namówić na dwie/trzy randki i obserwuj. Jak Ci się nie spodoba to po trzeciej randce mówisz mu że nie czujesz chemii i przykro ci, a jak będzie miał jakieś żale to mówisz mu, że randki właśnie po to są aby się poznać i poczuć jak się ze sobą czujemy, a Ty nie czujesz nic .. więcej tłumaczeń nie trzeba

ale ja czuje juz, oboje czujemy, tylko to ale.. ze ja nie ufam nikomu, nie tylko jemu a to,ze jest osoba zawsze w centrum uwagi w ogole mi nie pomaga

jak mozna z tym walczyc, to juz nie chodzi nawet o zazdrosc bo kazdy jest jakos tam zazdrosny o swoja druga polowe , ja po prostu po jego powiedzeniu,ze mial sie spotkac z jakas dziewczyna z pracy kiedys tam juz mam chore scenariusze w glowie, ze przeciez on tam codziennie jest w pracy z dziewczyna z ktora mial sie umowic albo,ze w tv jest ladna dziewczyna, a mnie az strzela, lub na imprezie jak rozmawia z innymi a ja wypbrazam sobie co on by zrobil jakby mnie tam nie bylo

Skoro mu nie ufasz to kijek mu na drogę, to nie będzie dobry związek. Jest cała masa facetów którym łatwiej będzie ci zaufać z uwagi na ich zawód, mentalność, poziom życia towarzyskiego. Poszukaj osoby, która jest spokojna, nie zabiega o uwagę innych, na eventy chodzi rzadko, mało pije, jest katolikiem, wykonuje żmudny lecz odpowiedzialny zawód nie wymagający kontaktu z dużą ilością ludzi - np analityk, geodeta, architekt. Unikaj osób z zawodami wymagającymi licznych kontaktów - handlowiec, lekarz, agent ubezpieczeniowy ..

heh u mnie nic nie dziala, to nie zalezy od zawodu czy religii a od osobowosci, on czsami moiw,ze 'gada' glupoty bo ja nic nie mowie, ze mowi zanim pomysli i ze postara sie to zmienic ale ja nadal mam watpliwosci

szczerze mam tak samo nie zaleznie od tego kim on jest zawsze jestem o niego zazdrosna i mam glupie mysli czasami myslalam ze jestem jakas glupia ale chora... Kiedys czasami myslalam o rozmowie z psychologiem... Wiesz co szczerze Ci powiem nie wiem jak to jest z ta zazdroscia i z nieufnascia do faceta ...Musi to byc tez z przeszlosci nieprawdarz ? byl kiedys jakis facet na ktorym Ci zalezalo i to sprawilo ze jestes taka teraz?

I do tego czuje sie sie ten facet zajebisty, jego samoocena jest wysoka... A Ty nie masz tak jak On ... sluchaj identycznie jak u mnie moze gdzies sie spykniemy pogadamy sobie bez zadnych trzecich osob:)

Martyna nie wiem ile masz lat ale ja mam 25 i bylam w wielu zwiazkach dluzszych i krotszych. Moze dwom facetom ufalam po prostu ufalam, reszcie za zadne skarby , jeden zostawil mnie dla swojej ex po 4 latach o drugim niedawno dowiedzialam sie jak mnie oklamywal a ja tak chcialam ufac. teraz tez chce, moze psycholog..musze o tym pomyslec

bylam ze swoim bylym 3lata myslalam ze Kocha mnie tak jak ja go. Oklamywal mnie, tak jak i Ciebie ten drugi facet nie wiem w jaki sposob mniejsza o to klamstwo to klamsto. Kiedy otworzylam oczy dzieki mojej przyjaciolce dowiedzialam sie jakim byl naprawde a NIBY znalam go na wylot tez mu ufalam, stracilam nie do jednego zaufanie chociaz mam 19 lat ... Teraz mam aktualnie faceta ktory jest dojrzaly i szczerze tez jest towarzyski i jego praca jest tez taka ze ma caly czas kontakt z ludzmi, Ale pamietam kiedy wyszlismy pierwszy raz na dyskoteke On dal mi silne znaki niepokoju wtedy zaczelam sie denerwowac i moje zaufanie juz na samym poczatku bylo bardzo niskie wrecz wcale poniewaz moja przeszlosc doprowadzila do tego ze kiedys ufalam za bardzo teraz wogole chociaz naprawde chcialabym tak mocno komus zaufac... teraz juz mija kilka miesiecy ja sie z tym jakos trzymam bo moje mysli kiedy przychodza do glow jest czasami naprawde ciezko... Szczerze na zaufanie ktos musi zapracowac a do tego potrzeba czasu.. Moze rozmowa z nim tez cos pomoze a psycholog na pewno tez lub najbliza przyjaciolka ktos z rodziny Kuzynka ktora zna Cie dobrze:) starsza osoba ktora ma doscwiadczenie powinna Ci pomoc . Moze z nim porozmawiaj powiedz mu co Cie gnebi , ja moglam powiedziec to swojemu aktualnemu ale roznie bywa nie wiesz jak odbierze ta druga osoba-

wy kobiety jesteście po prostu absolutnie nielogiczne, jedziecie na tych swoich instynktach, które prowadzą was na manowce, a potem płacz na forach i jaki ten świat zły, może pora zacząć używać mózgu?