czuję wewnętrzną potrzebę zostania mama po raz drugi

Mam synka. Ma 2 lata i 7 miesięcy. Przyszedł taki moment w moim życiu że zapragnęłam drugiego dziecka. Przeraża mnie to bo jestem bardzo młoda. Wiem że mam na to jeszcze czas. Ale przestałam sobie z tym radzić. Ta myśl staje się obsesją :-( wpadam przez to w jakiś cholerny dół :-( jak mam sobie z tym radzić? Pomóżcie :'( czuje że łapie mnie jakaś depresja :-(

Poważna sprawa. Psycholog się kłania

Poważna sprawa. Psycholog się kłania

Masz lat?

To zależy od tego czy masz warunki, faceta praca wykształcenie, jeżeli tak wiek raczej nie gra roli. Pewnie i tak masz powyżej 20 lat, a to w sumie swietny czas na dzieci.

No właśnie mam dopiero 18 lat :-( mam mężczyzne swojego życia i wiem to napewno. Plany do zrealizowania. Za 5 miesięcy kończę szkole . Ale i tak mnie to strasznie dołuje :-(

No właśnie mam dopiero 18 lat :-( mam mężczyzne swojego życia i wiem to napewno. Plany do zrealizowania. Za 5 miesięcy kończę szkole . Ale i tak mnie to strasznie dołuje :-(

Poczekaj jeszcze. Pojdz do pracy, pozyj troche... A pozniej rodz i drugie i trzecie...

że taki stan naprawdę powoduje depresję? nerwicę? powinnaś pójść do psychologa definitywnie, a jeśli to nie pomoże to po prostu zastanówcie się razem z partnerem nad tym czy będziecie w stanie wychowywać dwójkę dzieci zaraz na starcie Twojego tak naprawdę dorosłego życia. bo jednak czasy są ciężkie, a nie sztuką jest zrobić dziecko tylko sztuką je wychować. jeśli stwierdzicie jednoznacznie oboje, że macie takie warunki aby Waszym malcom niczego nie brakowało to nad czym się zastanawiać? po prostu starajcie się i bądźcie szczęśliwi :)

kochanie dziś mam 24 lata. i dwójkę wspaniałych dzieciaszków. jeśli Cię to uspokoi w czymś pomoże to powiem ci, że swoją córeczkę urodziłam mając 16 lat. nie planowaliśmy tego, no ale wyszło jak wyszło.. dokładnie po dwóch latach mimo trudnych wielu sytuacji w momencie kiedy facet mi się oświadczył nabrałam pewności co do swojego przyszłego życia. mieliśmy plany do zrealizowania tak jak Wy. zapragnęłam drugiego dziecka! i wiesz co ? nie chodziłam po żadnych psychologach tylko usiadłam z obecnym moim mężem i szczerze porozmawialiśmy. też miałam szkołę. chodziłam do LO. podjęliśmy decyzję i stało się. w styczniu zaszłam w ciążę. tak jak pisałam wcześniej dziś mam 24 lata, córeczkę 8letnią i synka 6letniego. i nigdy nie żałowaliśmy Naszej decyzji. dziś jesteśmy wspaniałą rodziną, ja mogę pracować mąż też mamy piękne dzieci i planujemy mieć jeszcze bobaska za jakieś 3,4 latka. jedyna przeszkoda jaką musieliśmy pokonać to gadanie ludzi.. dlatego z Naszego miasteczka rodzinnego przenieśliśmy się do innego miasta i żyje nam się naprawdę dobrze. i dziś ludzie nas podziwiają a nie obrażają i za plecami obmawiają. to musi być tylko i wyłcznie wasza decyzja. nie mamy, babci, taty, psychologa! niczyja tylko wasza! powodzonka młoda mamo :)

więc dam ci taką radę. Naucz się pokonywać zachcianki hormonalne . Naucz się nie poddawać własnej biologii . To czy jesteś gotowa na dziecko (drugie) poznasz własie nie po obsesyjnej chęci na nie ale na dojrzałym spokojnym marzeniu o nim. Wszystko co wypływa z silnych emocji, popędu matki natury, źle się kończy bo to nie ty potrzebujesz tego dziecka ale twoje hormony. Jeżeli trudno ci powstrzymać serce to włącz rozum w życie i pomyśl ile masz lat ile trudnośći dostarczysz sobie i swojemu partnerowi poprzez drugą ciążę . Daj szansę swojemu pierwszemu dziecko, sobie , swojemu ukochanemu. NIe niszcz wszystkiego pod chwilą swojej ciągotki. Naucz się rozpoznawać pułapki w które chce nas wmanewrować matka natura ;). Mądra kobieta będzie to wiedziała, ty jako młoda dziewczyna jesteś pierwszorzędną ofiarą dla natury;)

a jeśli chodzi o szkołę to skończyłam ją mając już swojego drugiego skarba w brzuszku i nie wstydziłam się tego. tym bardziej, że dziecko było planowane :)

tak młodej dziewczynie wystarczy jedno dziecko !!! W zupełności a i to za wcześnie ! Dziewczyno , jak teraz poddasz się swojej zachciance (tak , to jest zachcianka ) to zważ na to że masz przed sobą kopę lat młodości i uwierz mi że jeszcze poczujesz kolejną chęć na szkraba (dojrzalszą) i co wtedy? Będzie trzecie? Czwarte? Bez jaj ale ty jeszcze nie masz co myśleć o drugim dziecku i opanuj się zanim będzie za późno. Tu się zlecą te które urodziły mając 16 lat a potem kolejne za jakiś czas i będą cię gorąco namawiać i mówić jakie to piękne i jak im się dobrze powodzi ale pamiętaj autorko że życie bywa przewrotne a każdy ma inne i tobie wcale nie musi byc różowo z dwójką dzieci będąc w tak młodym wieku.

Moja ginekolog powiedziała że średnio do 3 lat po urodzeniu pierwszego dziecka pojawia się parcie na kolejne i że tak natura to urządziła żeby matka szybko zaszła w kolejną ciążę zanim ostygną jej chęci. Ja uważam że byłoby głupotą robić kolejne dziecko tylko dlatego że czuje się zew natury :D. Nie byłoby to zbyt dojrzałe zachowanie. Drugie dziecko powinno przyjść w momencie kiedy będzie stabilizacja (ukończona szkoła, jakieś pierwsze doświadczenia w pracy, pieniądze). Nie wystarczy ci że sprowadziliście na świat jedno dziecko? Jesteś młoda więc nie wiem jak można myśleć o drugim mając już i tak bardzo wczesnie pierwsze.

A ja mam male dziecko i juz mi wystarczy. Nie mam ochoty tego jeszcze raz przezywac, nie moge sie juz doczekac kiedy corka urosnie, narazie wszystko jest na mojej glowie, maz nawet palcem przy corce nie kiwnie, a to on chcial dziecka. Czuje sie jak samotna matka, a mam przeciez meza, dom, wygodne i dostanie zdawaloby sie zycie. Czuje sie oszukana przez wlasnego meza, jakby wrobil mnie w dziecko, a teraz sie miga. Kocham corke, ale czuje sie tym wszystkim przytloczona i opuszczona. Niech mi tylko maz wspomni o drugim to go chyba patelnia zdziele przez leb. Moze nie na temat, ale co mi tam.

postaw sobie jakąś granicę np.że na kolejne dziecko zdecydujecie się gdy dzieciak będzie w przedszkolu a Ty skończysz szkołę,będziesz miała pracę,trochę to pomoże w myślach,ja planuję kolejne dziecko,ale mam prawie 26 i trzylatka,wiec radzić nie będę bo ja w tym wieku nawet o dziecku nie myślałam ;) ważniejsza była dla mnie szkoła,matura,praca...jesteś młoda i masz czas ;) nie spiesz się,bo dzieci fakt są kochane ale jeszcze należy Ci się by gdzieś wyjść a nie utonąć poraz kolejny w pieluchach ;)