Mam 24lata i byłam bezdomna. Nie wstydzę się tego

Nie miałam domu prawie 2 lata. Dokładnie 1rok, 10 miesiecy i 16 dni. Zycie mnie do tego zmusiło, żyłam z pomocy obcych ludzi dawali mi czasami jesc, przybory toaletowe i ubrania, kilka razy spałam u nieznajomych - az takiej zniecyulicy nie ma, to b.mile. A tak mieszkalam glownie na dworcu a konkretnie w opuszczonym magazynie pkp pod dworcem, latem czesto na ulicy, w pustostanach zanim trafilam na dworzec, poznalam sporo ludzi, nie tylko meline ale wyksztalcone inteligentne osoby ktorxm sie nie udalo, ktore zostaly same na lodzie. Wiele mnie to nauczylo. Nie wstydze sie tego co robilem. Wiele osob jest w szoku, w koncu bezdomny kojarzy sie z facetem po 50tce, pijakiem, zlodziejem albo mlodym narkomanem...

"miałam" "byłam" vs. "robiłem" ;)

Prowo. Jakos bez emocji to napisalas/es, ktos kto mieszkal na ulicy bardziej by to przezyl dobranoc

nieźle. ale co chciałaś nam przekazać ?

masz 24 lata i wolałas prosić obcych ludzi o jedzenie niż pojsć pracować do sklepu spożywczego albo marketu za 1200 zł i zarobić na miejsce w dwuosobowym pokoju i jedzenie?

a nie mogłas poprosic Tuska o pomoc?