W KONCU ZERWALAM, dalam mu szanse na .........

normalne zycie i rodzine o ktorej tak marzyl, bo ja nie czuje potzreby zakladania rodziny i czulam sie nie w porzadku trzymajac go przy sobie

dobra decyzja!!

niech innej beben zrobi :p

jesli rzeczywiscie wasze wizje przyszlosci sie az tak roznily chyba bylo to najlepsze rozwiazanie :-)

tylko smutno mi bo sie kochamy :/

a po ile lat macie?

ja 25 on 34

a to w pelni zrozumiala zarowno twoja, jak i jego postawa. dlugo byliscie razem?

3 lata, on sie bardzo zapieral i powiedzial ze chcialby chociaz jedno ze mna niz 2 czy 3 z kimkolwiek innym

tez kiedys to przechodzilam, tyle ze roznica wieku byla 11 lat,. tez sie rozstalismy. i dotad kazde z nas nie ustatkowalo sie. on od czasu naszego rozstania jest sam, z nikim nie byl. bo powiedzial mi, ze nie ma sensu szukac, skoro ja jestem ta osoba, z ktora chce zyc itd. a ja bylam w 2 zwiazkach, ale rozwalily sie i od pewnego czasu jestem sama. od naszego rozstania minelo juz 7 lat.

a myslicie o powrocie do siebie??

w sumie 7 lat to duzo i co nic sie z Twojej strony nie zmienilo w temacie sporu?

odwazna decyzja, czas pokaze czy sluszna!!

ja niestety swojego nadl trzymam przy sobie i licze ze ktoregos dia mi sie odmieni i zachce mi sie subu i dziecka :-/ moze jestem samolubna