małżonek/ żona ---to miłość waszego życia czy nie?

mój niestety nie jest miłością mojego życia, ale po tylu latach kocham go coraz mocniej. daje mi miłość, stabilność i poczucie bezpieczeństwa, mamy dwoje cudownych dzieci, ale niestety nie czuję przy nim tego czegoś, co czułam przy tamtym:( a jak jet u was? często myślę o tym, jakby wyglądało koje życie z tamtym, ale nie potrafię sobie wyobrazić tego, czy byłabym z nim szczęśliwa? widzę jego profil na fb, jego żonę, córeczkę, jest tak podobna do niego...wiem, że nasza miłość była za wcześnie, on musiał dorosnąć, żałuję często, że za wcześnie go poznałam, że nie później...byłabym teraz na miejscu tej dziewczyny...ech...

nikt nie pogada refleksyjnie na koniec roku?:O

wypowiedzcie się ludzie, czy tylko ja mam tak w życiu?

Ja pogadam,ale wytłumacz co to znaczy refleksyjnie?

ja w ogole nie spotkałam miłości swojego życia :(

takie tam użalanie się nad życiem, które nie potoczyło się tak jakbyśmy chcieli...:(

przynajmniej masz kogoś kogo kochasz, kto daje Ci szczęście i z kim masz dwójkę kochanych dzieci. doceń to, a nie szukasz dziury w całym. niektórzy nie mieli takiego szczęścia

jesli jest dla ciebie dobry nie psuj tego

wiem, nie chcę niczego psuć, ale czasem zastanawiam się jakby to było...bla, bla, bla....brak mi czegoś...tego czegoś, czego miedzy nami nie ma...

konsekwencje tych wyborów,z którymi trzeba zyć

ja poznałam miłość mojego życia 2 lata po moim ślubie...:(

Mam tak samo, poslubiłam faceta którego mozna powiedziec ze lubie, ex to była 1sza miłość, jednak obecnie moja miłość do niego przerodziła sie w nienawiść :o nie mysle co by było gdyby..

jak poznałam miłośc swojego życia. od razu złozyłam pozew o rozwód i związałam się z tym drugim mężczyzną. Jestesmy razem juz 10 lat--jestem wdzięczna losowi,że postawił go na mojej drodze i dane nam było się związać ze sobą. Im dłuzej trwa nasz związek tym mocniej i pełniej go kocham,nie kłocimy się,lubimy te same rzeczy,szanujemy się nawzajem. w przyszłym roku na 10--lecie naszej znajomości chcemy sie pobrać:)

wiem,że to jest TEN i żaden inny mi nie będzie tak pasował jak własnie ON.

gratuluję:)

przy tym drugim mężczyznie wreszcie moge powiedzieć słowo KOCHAM pełnie i świadomie znaczenia tych słów.

Wyszłam za mąż z prawdziwej miłości,było cudownie ,niestety zmarł po 15 latach wspólnego życia,mam kogoś,ale to już coś zupełnie innego,myślę,że to co wy macie teraz.

Gdy sie nie ma dzieci łatwiej jest odejść. Ja zostałam bardzo skrzywdzona przez swoja miłość, i chyba już nigdy nikogo nie pokacham tak naprawde, w sumie to chyba miłośći nie ma, jest zauroczenie i naiwnośc

mam nadzieję że drogo zapłacicie za oszukiwanie mężów

elmira-milość istnieje,widocznie ejszcze jej nie spotkalaś,powodzenia;)

Zdecydowanie tak :)

Oszukiwanie to zdrada, to nie jest oszustwo, a zostac samej bo ktoś tam kiedyś odszedł...? po co tak sie karać.

wyszłam za mąż za swoją wielką miłość, szkoda tylko że ja nie jestem taką miłością dla niego nie lodźcie się, Wasi mężowie czują to samo co ja;)

Nie mam męża, spotkałam miłość swojego życia, tyle że ma zonę ,dzieci. Nie będziemy już nigdy razem. A to coś nie zdarza się często. Można kogoś lubic, kochać ale miec to cos, tą jakąś taką dziwną z kimś jest unikalne. Wiem, ze jesli nawet będe kiedys z kimś innym to tego czegoś już nie będzie. I to jest smutne.

nie każdemu jest dane poznać swoję drugą połówkę,swoją jedyną miłośc prawie idealnie dopasowaną---bo niektóre te połówki,które są nam pisane może juz tkwią w małżenstwach? albo nie zyją? albo są gdzieś tysiące km od nas i nie dane nam ich poznac wogóle? Ja to mysle,ze 90 % małżenstw zawieranych jest z rozsądku. Pozostałe 10 % to pary które idealnie się dobrały i mówią,że są swoimi połowkami. Reszta sie pobiera,bo nie chce byc samymi,miec dzieci i z innych względów. czy nie mam racji?

no własnie,koleżanka z wpisu z 15.15 potwierdział to co napisałam

potwierdziła***;)

Wyszłam za mąż by załozyc rodzine, nie zostać sama jak kołek. Przyzwyczajenie, monotonia i da sie tak żyć. Podejrzewam że facet którego kochalam do szaleństwa nie czuł tego samego do mnie, więc byc może tak naprawde swojej połówki nie spotkałam, żyje zycie by je przeżyć, nie licze juz na unisienia, pożadanie itp jakoś naprawde już w to nie wierze.

naprawdę szukasz dziury w całym zamiast cieszyć się z tego co masz, nawet nie wiesz czego Ci brak...

moj maz jest miloscia mojego zycia, jestesmy razem 10 lat, 2 po slubie, bylismy oboje swoimi pierwszymi milosciami, kochankami, to ta pierwsza mlodziencza szalona milosc, pelna zaru, taka ze sie mysli o tej drugiej osobie non-stop i zyc bez niej nie mozna. wczesnie sie poznalismy (ja 16 on 19 lat) i po okolo 3 latach byl kryzys, chec bycia z inna osoba, sporobowania czegos innego, na szczescie przetrwalismy ten etap i jestesmy ze soba szczesliwi, nie dlugo trzeba bedzie sie postarac o dzidzie;)