Opowieść z końca świata o wyrostku i dziwnych bólach

Hej :) Pisze to po to aby ktoś tak ja ja przez przypadek na niego trafił. A więc jest już 30 grudnia a moja historia zaczęła się 21 grudnia w planowany koniec świata i to dokładnie o godzinie 12. Leżałam sobie spokojnie i nagle zaczęło mnie boleć na wysokości serca na samym środku, co najlepsze bardziej bolało przy mocniejszym oddechu lub przełykaniu. Jadłam z trudem z bólem ale cóż jeść trzeba. Cały czas myślałam, że zaraz przejdzie ale o godzinie 15 postanowiłam, że się zdrzemnę bo może po drzemce mi przejdzie. o 17 się przebudziłam i nadal bolało ale postanowiłam spać dalej. spałam do 19 i minęła już 7 godzina bólu. Moja siostra postanowiła, że może to jest jakiś nerwoból czy coś podobnego więc najlepiej żeby to zbadał lekarz tym bardziej, że nigdy nic takiego nie miałam. O 19:40 byłam już w izbie przyjęć, bo był ostry dyżur w szpitalu. Zrobili mi badania krwi i serca i wszystko wyszło, że jestem całkiem zdrowa no ale ból utrzymywał się dalej więc lekarz zaczął dotykać mnie w różne miejsca od góry do brzucha aż przy prawym biodrze przy nacisku poczułam, że trochę mnie boli to powiedziałam to lekarzowi. Jestem dość szczupłą osobą i przy mocniejszym naciśnięciu lekarz coś wyczuł pod moją skórą. Zawołam chirurga i ten powiedział, że na pewno to nie jest wyrostek tylko torbiel na jajniku albo endometrioza więc zrobili mi usg i wyszło, że mam coś dziwnego co wyczuł lekarz 6-7 mm z jakimś płynem. Zrobili mi badanie ginekologiczne i usg do pochwowe i pani ginekolog powiedziała, że to nic z jajnikami. Lekarze postanowili mnie położyć w szpitalu na obserwację o godzinie 3 w nocy w sobotę. Dodam, że serce przestało mnie całkiem boleć tak jakby mój organizm poczuł ulgę. Przez sobotę dostałam antybiotyki i nic nie mogłam jeść na wszelki wypadek. W niedzielę o godzinie 15 zaczęłam się dziwnie czuć, leżąc jak zwykle dostałam po lewej stronie skurczów mięśni najpierw w stopie potem w ręce i w udzie co bardzo mnie zdziwiło. Napisałam do siostry i kazała mi iść do pielęgniarek, że powiedziały lekarzowi, że coś mi się dzieje. Powiedziały, że go powiadomią bo go nie ma teraz. O godzinie 16 zdrętwiała mi prawa stopa co mnie przestraszyło, siostra jak się dowiedziała postanowiła przyjechać. W tym czasie zaczęło mnie mrowić i prawie drętwieć udo oraz mrowiły mnie dłonie przez 15 min chociaż nimi ruszałam. Siostra po tym jak przyjechała poszła do lekarza i okazało się, że pielęgniarki mu nic nie powiedziały, siostra powiedziała o objawach a ten, że to nie wyrostek. Siostra tak na niego nakrzyczała, że o godzinie 17 powiedzieli, że będę mieć operację, bo obojętnie co mi jest czy torbiel, endometrioza czy wyrostek w który nikt nie wierzył co i tak musi być operacja aby zobaczyli co się dzieje. Ostrzegam, że duszenie się po dostaniu narkozy jest normalne a po chwili się usypia. Gdy mnie wybudziły leżałam z otwartymi oczami jak spodki. Zabrali mnie na salę szpitalną gdzie moja siostra na mnie czekała i okazało się, że to jednak był wyrostek i moje drętwienie nogi wskazywało na to, że zaraz miał się rozlać. Długa historia ale piszę ją po to aby każda osoba z takimi objawami poszła na badania. Dodam, że przez cały czas przed operacją nic nie wskazywało w mojej krwi, że coś się dzieje. Znalazłam się w 10% osób u których ból promieniuje przez co czułam jakby bolało mnie serce. Po operacji pierwszy dzień tylko kroplówki, w drugi trzeba wstawać z musu, żeby zrosty się nie zrobiły. trzeci dzień kleik bez smakowy a w czwartym pozwalają jeść już dietę lekkostrawną która trzeba stosować najlepiej 3 miesiące. Sól w dużych ilościach jest zakazany oraz alkohol kategorycznie. A więc najlepiej nie bać się i dać się pokroić aby wiedzieć co się dzieje. Szwy zdejmują w 7 dobie po zabiegu a do domu jak operacja jest bez powikłań wypuszczają w 5 dobie. Pozdrawiam i z chęcią odpowiem na wszystkie pytania :)