Młode żony - ślub z miłości, nie z przymusu

jw. ktora z Was zdecydowała sie na ślub w młodym wieku i to w cale nie z powodu ciąży? Czy są to szczesliwe małżenstwa? Jak reagowali ludzie z otoczenia?

ja wżięłam ślub mając 19,5 lat mój mąż też miał tyle (jest o jeden dzień starszy ode mnie):) na slub zdecydowaliśmy sie z dnia na dzień wszystko zalatwilismy a na koniec zaprosilismy rodzicow, ktorzy nie mieli nic przeciwko ale byli zaskoczeni baaardzo. Teraz jestesmy prawie 5 lat po slubie i nie zaluje. jestesmy szczesliwi i nadals sie kochamy:)

wyszlam za maz jak mialam 20 lat, z wielkiej milosci, ktora juz dawno sie skonczyla a teraz zyjemy raczej jak para wspollokatorow niz malzenstwo. chyba pomylilismy zauroczenie z prawdziwym uczuciem niestety

ja właśnie mam 19 lat i marzę o ślubie z chłopakiem ;) oboje bardzo tego chcemy i już się nie możemy doczekać, kiedy się pobierzemy :)

Ja wyszłam za mąż mając 23 lata - może nie dla wszystkich tak młodo, ale dla mnie tak. Z moim obecnym mężem byliśmy ze sobą dość długo, bo kiedy go poznałam miałam 19 lat, on 24. Mnie na ślubie tak bardzo nie zależało, właściwie to on nalegał, chciał byśmy stali się formalnie rodziną. W końcu się zgodziłam, bo byłam pewna, że chcę z tym człowiekiem spędzić całe życie i nie żałuję. Nasz ślub był jednym z najpiękniejszych dni w moim życiu, mimo że nie był "z pompą" - niecałe 50 osób, tylko rodzina i bliscy przyjaciele. Jesteśmy ze sobą do dziś, czyli cztery lata po ślubie, a łącznie razem osiem. Uczucie nie wygasło, oboje jesteśmy szczęśliwi, a końcem kwietnia przychodzi na świat nasze pierwsze dziecko :)

Ja wychodze za maz z milosci z pelna odpowiedzialnoscia . W maju slub mam 21 l a narzeczony 27.

Pytam, bo za 3 miesiace biorę ślub (mam 20 lat), w kwietniu bede obchodzić 21 urodziny :), z narzeczonym jesteśmy razem 5 lat, 2 lata w narzeczeństwie :). Chce tego ślubu, ale się boję... :)

mężatka 27l zazdroszczę :) też chciałabym być już mężatką :) ale marzę o dużym weselu, chciałabym by uczestniczyła w nim moja cała rodzina i licząc to, że mój chłopak samej najbliższej rodziny ma od groma. ale by zrobić takie wesele trzeba trochę kaski wyłożyć, a my się jeszcze uczymy i chcemy dalej uczyć.. :O

moja kolezanka wzieła slub jak miała 19 lat, pół roku po slubie piersza rozprawa rozwodowa, jej kuzynka tez nie dawno sie rozwiodła, majac 24 lata, 2 lata po slubie. Pamietam jak mama mi stekała zobacz marcysia a marysia to slub ma i przed bogiem slubowali, a wy tak na kocia łape to grzech itd.... teraz przynajmiej sie mnie nie czepia, slub nigdy nie był i nie bedzie dla mnie. moze kiedys cywilny ale to bardzo daleko

ja mam 21 lat, wzielam slub w sierpniu cywilny .. na czerwiec mamy zaplanowany koscielny.. za tydzien mam termin porodu, ale to nie z tego powodu ze bedziemy miec dziecko, slub planowalismy wczesniej juz mielismy zaplanowana saale orkiestre itd a po kilku miesiacach od zareczyn zdecydowalismy sie na dzidziusia :)

Ja poznałam mojego męża jak miałam 19lat, rok pózniej byliśmy już para, po 2,5 roku zareczyny po kolejnych 2 ślub ... 10 miesięcy po ślubie urodziła nam sie córeczka. Jesteśmy ze sobą 8lat i ponad 3 lata po ślubie. Jak brałam ślub miałam 24 lata... Może nie byłam super młoda ale w perspektywie moich znajomych dosyć wcześnie sie pobralismy. Nie żałuje. Kochamy sie nadal tak samo jak kiedyś, różnica jest taka ze sie bardziej znamy i wiemy o sobie wiecej...

A ja właśnie chciałam uniknąć wielkiego wesela. :) Bywałam wielokrotnie na takich i miałam z nich złe wspomnienia. Impreza do ósmej rano, po południu jeszcze poprawiny, cała masa przygotowań, tylu ludzi trzeba w to zaangażować, stres, mnóstwo obcych twarzy, nikt nikogo nie zna... No ale co kto lubi ;) Najważniejsze, to być pewnym uczuć co do drugiej osoby, by jak ktoś tutaj wyżej pisał nie pomylić zauroczenia z miłością. A ślub to tylko taka wisienka na torcie :)

A ja właśnie chciałam uniknąć wielkiego wesela. :) Bywałam wielokrotnie na takich i miałam z nich złe wspomnienia. Impreza do ósmej rano, po południu jeszcze poprawiny, cała masa przygotowań, tylu ludzi trzeba w to zaangażować, stres, mnóstwo obcych twarzy, nikt nikogo nie zna... No ale co kto lubi ;) Najważniejsze, to być pewnym uczuć co do drugiej osoby, by jak ktoś tutaj wyżej pisał nie pomylić zauroczenia z miłością. A ślub to tylko taka wisienka na torcie :)