Falszywa calozyciowa "przyjazn"

Rzecz jest taka, ze od malenkosci (w zasadzie to od 2 miesiaca zycia) znam sie z pewna dziewczyna. Zawsze trzymalysmy sie razem (25 lat), jedno podworko, potem jedna szkola, przez 7 lat jedna klasa, lawka. No po prostu niby taka przyjazn idealna. Tylko wlasnie zawsze bylo tak, ze fajnie trzymalysmy sie razem, mialysmy tez innych znajomych (ona swoich a ja swoich), z tym, ze ona zawsze byla ta ladniejsza, ale niesmiala, troche malo elokwentna, a ja brzydsza, ale za to bardziej wygadana, inteligentniejsza. Niestety na dzien dzisiejszy sytuacja jest taka, ze ona poznala na studiach inna "przyjaciolke" (tez ladna, ale niezbyt ogarnieta), z ktora juz po miesiacu znajomosci strasznie zaczela sie obnosic (ciagle na fb jakies posty do siebie w stylu "zawsze moge na Tobie polegac przyjacioleczko", "dziekuje CI ze jestes". Najgorsze, ze mnie zaczela olewac, kiedy chce sie z nia spotkac to ciagle cos jej wypada (np, kosmetyczka, zakupy, fryzjer). Za to z tamta ciagle gdzies imprezuje, a potem tylko do siebie pisza jak to bylo fajnie. Ona ma narzeczonego (z ktorym swoja droga ja ja poznalam) i niestety jemu jest bardzo na reke, ze ona sobie znalazla ladniejsza "przyjaciolke". Nie wiem w sumie, czy powinnam sie tym przejmowac, czy walic taka "przyjazn", ktora sie sypie po 25 latach, przez pierwsza lepsza lalunie.

Dodam jeszcze, ze wlasnie ten narzeczony mojej "przyjaciolki" koleguje sie z mezem tamtej panienki z ktora teraz sie "przyjazni" ona, wiec napewno bedzie mu zalezalo, zeby one sie trzymaly razem (szczegolnie ze ja z nim nie przepadamy za soba).

Wiesz, moze to nie jest przyjazn tylko po prostu kwestia tego ze sie znacie cale zycie. Z tego co opisalas widac, ze w waszym przypadku to nie jest przyjazn, tylko zwykla znajomosc.