Czego jako matki boicie się najbardziej?

-choroby - ich dojrzewania - że zostałabym sama, bo mężowi coś się stanie po tym jak opisałam ostatnio jak mnie mąż wsparł, to doszłam do wniosku, że małżeństwo to moje oparcie w trudach, moja baza i punkt, z którego mogę startować, by zacząć cokolwiek. po 4ttym dziecku, w tym jednym dojrzewającym, po czterdeziestce będąc doszłam do wniosku, że małżeństwo będąc fundamentem rodziny jest kluczowe jednak. w wichrze wychowywania i codzienności czasem moż na się zatracić i zapomnieć o tym...teraz boję się tylko, by nikomu nic się nie stało, bo wiem co w życiu ważne i chcę by trwało.

ja mam te same obawy jak ty,o życie i zdrowie męża i córki,mąż jest dla mnie po prostu wszystkim,tlenem do oddychania,wspiera mnie zawsze,wszystko robi,pomaga,córcia to część mnie,jakby serce na zewnątrz.

Witaj, pozdrawiam Cię. Jakiś czas temu urodziłam 4 dziecko, w późnym dość wieku i mimo, że to nie pierwsza była ciąża, to jakoś tak wprowadziła mi rewolucję w życie.;-) bo koniec miał już być, a ja zaszłam w wieku 40 lat. trzeba było znów pozmienia plany;-) jesteśmy teraz szczęśliwi oczywiście, ale mam tyle przemyśleń i pewnych lęków na nowo, że mam potzrebę dzielenia się nimi. np. tu na forum. pozdrawiam Cię, miło, że ktos ma jak ja