Problemy z nauką

Jestem mamą dwóch chłopców 13 - latka (VI klasa) i 11 lat (IV klasa). Chłopcy nie sprawiają poważniejszych problemów wychowawczych, natomiast 13 latek po prostu olewa naukę. W każdym semestrze od IV kl ma coraz gorsze stopnie. Moje rozmowy z Nim nic nie dają. Nie chcę za Niego odrabiać lekcji, przypominać mu o wszystkim - ciągle mu uświadamiam, że to On chodzi do szkoły a nie ja. Natomiast w każdej sytuacji może liczyć na moją pomoc - nie pracuję zawodowo, jestem w domu, mogę mu odpowiedzieć na wątpliwości i pytania. I On o tym wie. Ustaliliśmy też, że nie musi być ze wszystkiego najlepszy - niech skupi się na przedmiotach, które Go interesują (ma raczej zdolności humanistyczne) Nie radził sobie z matematyką - przebolałam 3 na koniec roku i wzięliśmy korepetytorkę. Ale teraz jak okazało się, że na semestr będzie miał również 3 z j. polskiego to szlag mnie trafił....Nie chcę wyjść na jakąś histeryczkę i ambitną mamuśkę, ale nie mogę się pogodzić z tym olewaniem, bylejakością i takim "po najmniejszej linii oporu". Za chwilę są testy na koniec IV kl a mój syn jest wyluzowany, w ogóle się nie przejmuje a gdy mu o tym przypominam, mobilizuję do nauki to jest wręcz zły na mnie, jestem wrogiem! Zdaję sobie sprawę, że lenistwo i "olewactwo" mojego dziecka to jest jeden problem a moje podejście do tego wszystkiego to inny problem. Wiem, że mam nadmierne napięcie na tę Jego naukę - jestem wściekła na Niego, wczoraj powiedziałam, że nie chcę z Nim rozmawiać, odtrącam Go.....bo nie spełnia moich oczekiwań. Nie wiem jak sobie z tym poradzić?

Bo trzeba tu odroznic, kiedy dziecko faktycznie ma jakis problem z przyswojeniem materialu i mimo ze sleczy godzinami nafd ksiązkami,przyklada sie, to i tak efektow niestety nie ma, a kiedy jest to typowe klasyczne lenistwo, olewactwo ,i nawet nie raczy skupic sie na przyswojeniu materiału bo mu sie nie chce Jak piszesz, twoi chlopaki w glownej mierze mają problem z motywacją i przylozeniem sie choc troche do nauki,z racji lenistwa ,i tu dopiero jest cięzka glowa jak je zmotywowac, aby bardziej ambitnie do nauki podchodzily. U moich olewka zaczela sie od pojscia do gimnazjum, tzn nie bylo samych jedynek czy dwoj,raczej rzadko takie cos wpadało, no ale dla nich czy dostaną 3 czy 5 to jedno i to samo,i po co wyryc cos na 5 ,jak im wystarczy bez przylozenia sie dostateczny czy dobry,ot taka filozofia

ale nie wtracaj sie w nauke swojegosyna, niech sam poniesie konsekwencje swojego lenistwa. Mysle, ze im bardziej naciskasz, tym bardziej On ma Ciebie i nauke gdzies,

Mi się wydaje że powinnaś dać sobie z tym spokój a jak dla mnie test na koniec podstawówki to poprostu głupota. Do gimnazjum i tak go przyjmą-bez względu na to czy będzie miał 20 czy 50 punktów (nie wiem jak to jest z punktacją), ja nigdy nie lubiłam nauki-klasyczne lenistwo, i w podstawówce i w gimnazjum a poszłam do ponadgimnazjalnej i co? i się spiełam. Zdałam w zawodówce na ocenach dobrych (nie wliczając przedmiotów zawodowych to materiał jest troszkę okrojony-ze względu na ilość godzin ale taki jak w liceum) poszłam zaocznie i również walcze o 5. Daj chłopakowi spokój :) w końcu znajdzie motywacje, a oceny 3 czy 4 są dobre. A i spójrz na swoje świadectwa-nic ci nie zarzucam-większość rodziców którzy mieli takie samo podejście jak ich dzieci więcej od nich wymagają.

Rozumiem twój ból. Obecnie, mimo iz w szkole i tak jest okrojony program, nauka i dobre oceny są passe. :( Po co się uczyć? Po co się przejmować testem? On nie jest do niczego potrzebny. Z synem przeprowadziłam kilkakrotnie poważne rozmowy na temat nauki. Uświadomiłam mu, że o pracę jest trudno. Aby mieć dobrą pracę trzeba skończyć dobre liceum a później dobre studia. A jak się nie będzie uczył, to będzie miał głupią pracę i niskie zarobki. Nie będzie fajnych wakacji, nart i nurkowania, dobrego samochodu. Nawet to do niego przemówiło póki co.

Bardzo dziękuję Wam za odpowiedzi.....ja wiem, że to ciśnienie na naukę jest we mnie. To jest kolejna lekcja pokory chyba - nie zawsze jest tak jakbyśmy my rodzice chcieli...Niestety ja miałam same piątki i szóstki na świadectwie, byłam baaardzo zmotywowana i lubiłam się uczyć - i to jest chyba dodatkowy problem...