Mam 30ści pare lat, męża, dzieci i kota a... głupieję... gubię się w uczuciach

o prawdziwej miłosci,własnie stałej i niezmiennej

Daras coś w tym jest, co prawda nie jesteśmy małżeństwem ale od początku nasz związek był bardzooo poważny. Jesteśmy ze sobą razem ponad 3 lata, a mieszkamy ze sobą 2,5roku. Już się starliśmy ze wszystkim, znamy się na wylot. Miłość - z przyjaźni, bo wcześniej się przyjaźniliśmy ale to zawsze on chciał być ze mną nie ja z nim. Ostatnio pojawia się wiele wątpliwości z mojej strony, bo mimo że kocham, czy kocham? swojego faceta, to już mnie prawie w ogóle nie pociąga. W sumie, nigdy mnie jakoś wielce nie pociągał, bo lubię inny typ facetów i do innych mnie ciągnie, nawet fiutek jego nie do końca taki jak powinien, bo zawsze trafiałam na odpowiednie wielkości, że tak to ujmę. Czyli ciągło mnie do równych sobie... Mój mężczyzna to ideał poza fizycznością. Niewiem co będzie dalej, sama się zastanawiam... Boję się że mu zepsuję życie kiedyś albo złamie serce, nie celowo :( Tymczasem za dużo nas wiąże aby się rozstać, no i niewiem czy byłabym w stanie odejść...

takajakasmaka , według mnie powinnaś odejść. To co Ci teraz przeszkadza za 10-15 lat urośnie do problemu.Nie będziesz się z nim bzykać,będziesz myślała o inncy itp.Będziesz nieszczęśliwaz Ty i on.

Kiepski chujek,zero pociagu? Ja pitole. Zenada. Po chuj z nim siedzisz?

Człowiek, jeśli nie mial wyjątkowo mądrych rodziców poznaje się dopiero po 30stce. I dopiero wtedy uświadamia sobie, że tkwi w nieodpowiednim związku związku, ma nieodpowiednią pracę etc. U głupich ludzi to przybiera formę klasycznego kryzysu wieku średniego z retrakcją. U inteligentnych: zmianę życia na lepsze.

Ourga nie do końca się z Tobą zgodzę,bo akurat w moim przypadku nie ma w tym winy rodziców. Ale zgodzę się z tym, że człowiek dojrzały wyciąga wnoski z takiego stanu i pracuje nad tym żeby było lepiej.Z tego punktu widzenia taki smutek to wręcz błogoslawieństwo, bo jest trampoliną ku lepszemu. Mądry to zrozumie i wykorzysta, a głupi będzie działał autodestrukcyjnie.O to Ci chodziło?

Co u Was?U mnie dól :( Kilka dni było dobrze.Wystarczyła mała iskierka i rozpaliła znów wszystko.:(

PURGA : ...mogę coś dodać..? przepraszam ale nie będę czekał..jednak ten stan jest szansą na wyższy poziom...warunek ...trzeba to dostrzec...i drugi...jeśli nie dostałeś wiedzy o tym kim jesteś od rodziców ...trzeba dać to sobie samemu....

Zgadzam się.Sami kreujemy swój los. Wpływ rodziców jest ważny,ale w pewnym momencie życia sami musimy siebie wychowywać.Jeśli mamy jakieś braki z dzieciństwa to przychodzi pora na ich uzupełnianie. nie można całej winy zwalać na rodzców. u mnie już lepiej.