CZY BOICIE SIĘ DUCHÓW

Jak mój teść zmarł to po śmierci widziało go kilka osób, min jego matka i młodszy syn z kuzynem. Bardzo się przestraszyli. Mieszkali w stanach. U nas wtedy kilka razy dzwonił teł, my mieszkaliśmy w ich starym mieszkaniu, ja odbieralam bo męża nie było, ktoś dzwonił i nikt się nie odzywał i nie odkładał słuchawki. Przyszedł maz i znowu tel powiedziałam żeby odebrał , nikt się nie odezwał, a mój mąż mówi -tato, to ty? Wtedy ktoś odłożył sluchawke.

Mój ojciec od dziecka mi powtarzał, aby nie bać się duchów, ale żywych ludzi, bo duch mi krzywdy nie zrobi, a żywy może. Jestem dorosła i nie boję się duchów, nie mam schiz gdy ktoś umiera, nie boję się chodzić na cmentarz późną nocą, a nawet w cięższych czasach, gdy nie było mi łatwo i miałam problemy życiowe, czasami chodziłam na cmentarz w nocy, siadałam przy grobie dziadka i odpoczywałam od wszystkiego. W ogóle nie boję się duchów.

Ja też się boję, ciarki przechodzą po plecach.

Też się nie boję.A zmarla koleżanka może po prostu potrzebuje modlitwy, dlatego się"odzywa"? Tak czasami jest.

Przyjaciółka do mnie nie przychodzi. Parę dni po śmierci dała znak, ale i tak się boję.

a czego konkretnie się boisz? wiesz, zmarle osoby żyją w duchowy sposób, mogą dawać jakieś sygnały jeśli np cierpia w czyśćcu i proszą o modlitwę, warto dać na mszę . ale równie dobrze mógl być to od niej znak, dla Ciebie że tam pod 2 stronie jest nadal życie. duchów ludzi zmarłych nie ma sie co bać, jedynie szatana należałoby się bać, bo on potrafi zrobić krzywdę, ale to już odrębna historia