Jak otworzyć się na ludzi- na przyjaciela?

Nie cierpię siebie za to iż nie potrafię ufać ludziom. Boje się ich za to że zdradzają, zostawiają, zapominają. Mowa tu o przyjaźni. Moja wypaliła się w momencie kiedy jej najbardziej potrzebowałam. Kiedy mój świat rozpadał się na kawałeczki przyjaciel mnie zostawił. Jak więc mam na nowo zaufać... Myślę że mam jeszcze jednego przyjaciela. Znam tę dziewczynę od 9 lat jednak wszystko skrzętnie przed nią ukrywam bo boję się powtórki z rozrywki. Czuje jednak że dłużej jej nie mogę okłamywać co do pewnych aspektów z mego życia. Musze jej powiedzieć o paru rzeczach ale się boje.... Po prostu boje. Nie chce aby tez ona mnie zastawiła znów z tym problemem bo pomyśli że jej nie ufam. Bo poczuje się urażona że w czasie naszej znajomości jej tez nie zaufałam.... (znałam ją już wtedy z pięć lat kiedy wszystkie złe rzeczy zaczęły się u mnie dziać) (znam ją od podstawówki) Jak więc jej wszystko wyjaśnić. Jak zaufać ludziom. Jak zdefiniować z nią przyjaźń. Jak ufać komuś gdy sobie się nie ufa. Potrzebuje was kafeterianie. Potrzebuje rozmowy. Przepraszam za chaotyczny zapis... ale od dłuższego czasu moje myśli się rozbiegają... nie radze sobie z nimi a boje się zwierzyć z nich ludziom aby poczuć się lepiej... Dusze więc wszystko w sobie

po prostu nie ufaj każdemu ,najpierw sprawdź czy z małym kłamstwem to twoją wielką przyjaciółkę ,a potem możesz jej mówić co ci ślina na jezyk przyniesie ,a i bierz poprawkę na kobiety one lubia plotkowac i czesto jest tak, ze baba powie ci ze nie powie ,nie powie, a po kilku dniach juz wszscy wiedza ,na pytanie dlaczego powiedziała to wymyślają ze wymsknęło jej sie podczas rozmowy, albo ktos bardzo ciągną ja za jezyk i musiała itp itd

Dziękuje za odpowiedz

generalnie osoby malomowne sa dyskretne a wygadane nie ale sa wyjatki