Zaburzenia łaknienia? 26letni mężczyzna.

Mamy taki problem z moim bratem... Głód czuje normalnie i je wszystko. Ale często się zdarza, że nie czuje, że już jest najedzony. Co się mu postawi, albo stoi na wierzchu, on to je. Obiad nakłada sobie po 2-3 dokładki, bo nie czuje, że jest najedzony, a potem narzeka, że boli go brzuch z przejedzenia... Jak np siedzi przy komputerze, a obok stoją cukierki/owoce/warzywa/cokolwiek, to na bank zostanie zjedzone. Zna ktoś taki przypadek może? Może się ktoś wypowiedzieć?

No coz,wysilek fizyczny i chlod wzmagaja laknienie,natomiast wysoka temperatura z pewnoscia obniza apetyt.Moze sa to bledne nawyki zywieniowe?Ciezko stwierdzic,co tak naprawde jest przyczyna..moze byc tez potrzeba spozywania wiecej weglowodanow,w kazdym razie warto moze skontaktowac sie ze specjalista.

cukrzyca moze

Do najbardziej charakterystycznych objawów cukrzycy należą: poliuria (wielomocz) kiedy stężenie glukozy w osoczu (bo to ono ulega filtracji) przekracza próg nerkowy (zwykle ok. 160180 mg%), z powodu przekroczenia transportu maksymalnego dla glukozy, komórki nabłonka cewek nerkowych nie są w stanie zresorbować glukozy z przesączu (mocz pierwotny). Ponieważ nie jest ona resorbowana w dalszych odcinkach nefronu, przedostaje się do moczu ostatecznego. Pojawia się glukozuria (cukromocz), czyli wydalanie glukozy z moczem, oraz wielomocz powyżej 3 l na dobę (glukoza jest substancją osmotycznie czynną, zatrzymuje więc wodę i pociąga ją za sobą). polidypsja (zwiększone pragnienie) zwiększona utrata wody z moczem powoduje olbrzymie pragnienie oraz wysychanie błon śluzowych i skóry. polifagia (żarłoczność, wilczy głód) z powodu braku insuliny glukoza znajdująca się we krwi nie może dostać się do tkanek, w których mogłaby być zużyta. W związku z tym, organizm mimo normalnej lub często zwiększonej podaży pożywienia głoduje (tzw. „głód wśród obfitości, obfitości, jako że współwystępuje tu czasem nawet znaczna hiperglikemia). Chory jest senny i zmęczony, odczuwa silny głód i mimo prób jego zaspokajania traci na wadze. Organizm, niemogący korzystać z cukru jako składnika odżywczego, zaczyna zużywać do odżywiania duże ilości tłuszczów. W wyniku ich rozpadu powstają ciała ketonowe, które pojawiają się najpierw we krwi (ketonemia), a później w moczu (ketonuria); oddech może nabrać zapachu acetonu (w wyniku dekarboksylacji acetooctanu do acetonu pod wpływem tlenu zawartego w powietrzu). Mogą wystąpić nudności. Często chorzy tracą ostrość widzenia. Powyższe objawy są typowe dla cukrzycy typu 1, w cukrzycy typu 2 hiperglikemia zwykle nie jest na tyle nasilona, by wywołać pełen ich zestaw. Mimo to u chorych mogą się rozwijać powikłania cukrzycy.