MÓJ FACET WRACA ZZA GRANICY A JA JUŻ NIE TĘSKNIE

wraca we wtorek po 2 miesiacach a ja zamiast euforii czuje chyba ...złośc nie chce zeby wracał ta rozłaka nie umocniła naszego uczucia a raczej doprowadza do konca teraz wiem ze nic do niego nie czuje mamy 2 letnie dziecko i tylko to w zasadzie nas łączyło on twierdzi ze kocha i teskni a ja ....no cóż nie czuje nic nie ma smutku pustki wolałabym zeby nie przyjeżdzal bez niego jestem mniej samotna niż z nim pora na powazna rozmowe i niech każdy idzie w swoją strone

współczuję, ale żebys nie żałowała później decyzji

co prawda pare pierwszych dni było cięzkich ale to przez przyzwyczajenie a ostatnio denerwował mnie każdy jego telefon wolałabym by nie dzwonił by go nie było poza tym nie ufam mu wątpie w jego ''celibat'' i tak naprawde mam go gdzies nie obchodzi mnie to we wyorek czeka nas rozmowa juz jutro zaczne sie pakowac nie ma sensu dalej tego ciągnąc

przeciez nie będe z nim dalej ''bo co ludzie powiedzą'' albo ''trzeba być razem dla dobra dziecka'' w naszym przypadku było tak ze to on zrobił mi dziecko by mnie zatrzymać peradoksalnie moja córeczka jest dla mnie najważniejsza i dopiero teraz wiem co to milosć a jego nigdy nie kochałam i teraz niczego nie czuje chciał mnie stłamsić i ubezwłasnowolnic odciął mnie od rodziny i znajomych wyjechał za granice mimo mojego sprzeciwu zostawiając mnie w obcym miejscu kompletnie sama chyba wiadomo do czego to prowadzi ja nie jestem szczęsliwa i nie chce by moje dziecko mnie taką widziało mam 24 lata on 36 jestem młoda i jeszcze będe szczęśliwa i taką zobaczy mnie moja córka