zdrada

Pewnie nie będę oryginalna i nawet za bardzo nie wiem co napisać, chyba to, że życie mi się popieprzyło i to zdrowo. Od ponad pół roku żyję jak w jakimś matriksie. Zawsze wydawało mi się, że jestem twarda i stanowacza, a teraz nie wiem co robię i dlaczego. Muszę się rozwieźć i nie mam na to siły. Muszę się wyprowadzić, a nie mam odwagi. Czasem wydaje mi się, że sama siebie już nie szanuję, ale z drugiej strony nie mogę zarzucić sobie, że nie walczyłam. Moje dziecko cierpi, ja też, a nie umiem tej sutyacji przerwać, choć nie mam już złudzeń, że moej małzeństwo nie ma już sensu.