beznadziejność

Zawsze zastanawiałam się co popycha ludzi do samobójstwa. Teraz już wiem bo czuje tak samo ,beznadzieja na leprze jutro brak zrozumienia. Pisze to tu bo nie mam nikogo aby o tym pogadać. Jestem szesć lat po ślubie mam dwoje dzieci .Mieszkam zteściową która traktuje mnie jak zło. Pod zasłoną miłej i uczuciowej kobiety kryje się krytykująca i obwiniająca mnie o wszystkie złe rzeczy które dzieją się w jej domu . Ciągle tylko narzekanie jeszcze nigdy nie powiedziała mi miłego słowa . Mąż zawsze jak mu na to zwracałam uwagę uważał że wymyślam i przesadzam. Oczywiście do wychowywania dzieci też się wrąca. To ona je wychowuje tylko jej się słuchają . Ja w tym wszystkim jestem jeszcze narazie tylko nie wiem jak długo .Jeszcze mnie dzieci trzymają tylko już coraz cześciej myslę ze jestem tak beznadziejna że im taka matka niepotrzebna . Mam depresje staram się uśmiechać lecz jak nikt nie widzi płacze .Wszystko przychodzi mi z wielkim trudem .Zmuszam się .taka jest moja smutna historia. Dlatego obserwójcie bliskich i szanujcie ich każde uczucia.Nawet jeśli myslicie że wymyślają

wymyslasz postaw się babie raz i drugi a od razu lepiej się poczujesz mężowi też powiedz do słuchu, ze jest ślepy i głuchy na to co wkoło się dzieje po co się tak wycofywać? twoje życie ma być mniej warte niż zołzy teściowej? daj spokój więcej asertywności świat nie jest dla słabych ludzi, ale każdy ma szansę walczyć o siebie i swoje

pewnie jest bo jesteś od nich uzależniona.