ludzie zawsze się ze mnie śmieją, a ja...

a ja ciagle nieświadomie robię sobie jakies dziwne sytuacje, w których jestem lekko autystyczna- jak Jaś Fasola, bezmyślna, nie wiem co robię, a jak się wybudzam z zamroczenia, to jest już po wszystkim, mam tak w pracy, na zajęciach, nie wiem, jak to możliwe, ze jeszcze nie wpadłam pod autobus...ciągle chce mi się spać... jest teraz przełomowy etap w moim życiu i zamiast wpadać w panikę, ja sie wyłączam, a ludzie, którzy mnie otaczają, albo złoszczą się na mnie, albo mnie wyśmiewają, a mi jest poprostu bardzo wstyd