on on i jeszcze raz on

bedzie dlugo ale musialam sie wygadac.Karola zobaczylam jakies 8lat temu. jest pilkarzem w miejscowej druzynie, ktorej zreszta kibicuje. od razu mi sie spodobal. kiedys bylismy na wspolnej imprezie i zaiskrzylo. bawilismy sie razem, calowalismy etc. jednak w sumie na imprezie sie skonczylo. pare miesiecy pozniej dowiedzialam sie ze ma dziewczyne... no coz zycie toczy sie dalej. ja rowniez poznalam kogos i myslalam ze znalazlam swoja druga polowke. chociaz z moim facetem klocilam sie dosyc czesto, bylam z nim szczesliwa... do czasu kiedy dowiedzialam sie ze "moj" sportowiec rozstal sie ze swoja dziewczyna. zaczelam coraz wiecej o nim myslec, odpcyhajac od siebie mojego faceta. zaczelismy sie klocic jeszcze czesciej. ja myslami bylam przy Karolu, niszczac swoj zwiazek. po kilku miesiacach jednak on wrocil do swojej bylej, a ja przestalam zyc marzeniami i zaczelam walczyc o moj zwiazek, niestety na prozno (nie byla to tylko moja wina, moj zwiazek to dluga historia, o ktorej nie bede pisac bo nie o to w tym temacie chodzi). rozstalam sie z moim facetem po kilku latach bycia razem. dlugo plakalam. jednak mialam swoja ukochana druzyne, ktora jako jedyna dawala mi radosc. no i "moj" pilkarz...nie moge przestac o nim myslec, wiem ze caly czas jest ze swoja dziewczyna, jednak ona nie mieszka w Polsce i to daje mi nadzieje. jest kilku chlopakow ktorzy chca sie ze mna umowic a mi caly czas w glowie Karol. zamknelam sie dla niego i boje sie ze ten stan tak szybko nie przejdzie. a tak bardzo chcialabym kochac i byc kochana. zyje marzeniami a kazde jego spojrzenie daje nadzieje