Studia i kariera.

Witam wszystkich:) Mam jedno, ciągle nurtujące mnie pytanie, a mianowicie, chodzi mi o przyszłość i karierę. Chodzę do 2 liceum i mam zamiar startować na psychologa. Dużo ludzi mówi, że mam do tego predyspozycje a ja osobiście uwielbiam rozmawiać z ludźmi, jak i im pomagać, wiec tutaj moje pytanie: Czy skączywszy studia w Polsce mam szansę pracować w swoim zawodzie, za granicą? Jeśli oczywiście nie skończyłam tam tego kierunku? Bardziej chodzi mi o kraje anglojęzyczne.

Prowadzenie psychoterapii obwarowane jest zawsze przepisami (nota bene tylko w Polsce jeszcze jest z tym Kongo). Czeka Cię nostryfikacja dyplomu (jeśli będziesz mieć dużo szczęścia to tylko powtórzenie stopnia Mastera - coś jak magisterka u nas, trwa 1,5 roku - 2 lata) potem X czasu na stażu i superwizjach (wiadomo, płatnych) następnie egzamin i dopiero masz prawo wykonywać zawód psychologa, shrinka. Ogólnie autochtonowi od zakończenia pięcioletnich studiów zajmuje to około 3, 4 lat dodatkowo więc Ty to licz jako minimum bo dojdzie Ci czas z uzyskania stopnia Master plus bariera językowa (pracujesz narracją, język total perfect). Możesz też ominąć tę zabawę i robić jako wsparcie psychologiczne w pomocy społecznej, ale nigdy nie będziesz miała prawa prowadzenia terapii jakiejkolwiek. Prawo i psychologia to są dwa kierunki, które uziemiają Cię w Polsce kompletnie ponieważ rozpoczęcie kariery w tych działkach za granicą oznacza de facto rozpoczęcie edukacji od nowa.

opisałam realia UE, USA i Kanady. Nie wiem jak wygląda to w Australii i Azji.

up

Dziękuję za pomoc :) Mam jeszcze jedno pytanie do Ciebie a mianowicie, czy myślisz, że to dobry pomysł, abym skończyłam studia w Polsce, wyjechała na 2 lata do kraju anglojęzycznego, gdzie doskonaliłabym swój angielski, by później na nowo zacząć studia psychologiczne, ale tym razem np w Anglii ? Bo w sumie wyćwiczyłabym język, pojęcie o psychologii jakieś bym miała z studii w Polsce, więc można powiedzieć, że byłoby trochę łatwiej. A szczerze mówiąc tam mam większe predyspozycje zawodowe w tym kierunku. Tylko jeśli wszystko poszłoby dobrze, to początek mojej pracy psychologa przypadłoby na ok 35/40 rok życia.