tak strasznie ja kocham

wszystko bym dla niej zrobił, dlatego z Nia nie jestem, dlaczego tak sie rozminelismy? życie...

przykre:(

trwa to 6 rok, widujemy sie codziennie, jest chemia, niewinne flirty, ale jest to kobieta mojego kolegi, banał. Z żadną kobieta mi się tak dobrze nie rozmawia, żartuje i milczy, jestem typem raczej który na brak zainteresowania kobiet nigdy nie narzekał ale nie mogę Jej wymazać z pamięci, próbowałem, byłem w dwóch związkach przez te 6 lat, miałem przelotne romane, nic z tego. Nie chce mieszać Jej w głowie bo jej facet to porządny chłop, są fajna parą, Ona pewnie coś podejrzewa, próbowałem dac na dystans, pisała do mnie zwyrzutem 'dlaczego Jej unikam?'. A co mam robić? Teraz się zaręczyli, cieszę się Jej szczęsciem i jednocześnie w środku coś mnie rwie, najprawdopodobnej będę świadkiem na ich slubie, nie wiem jak to przeżyje, ale jeśli będzie szczęsliwa to ja też, widze Ją jak promienieje, jest piękna. Szkoda że się mineliśmy ale nie każdy może być szczęsliwy, może przejdzie z czasem...

nie przejdzie, nie łudź się

czyli dalej udręka?

przeleć ją, będzie twoja :D

jak moge ją przelecieć? to jest kobieta mojego dobrego kolegi, instynkt samozachowawczy choć ciężko :-)

proste! stracisz kumpla zyskasz kobiete teraz masz kumpla nie masz kobiety przemyśl to

Znam jednego faceta z taką przypadłością. Męczy się jak cholera... już od ok. 3 lat. Jego zdrowie psychiczne jest porządnie nadszarpnięte, bardzo mi Go szkoda, cholernie wrażliwy mężczyzna... No cóż. Trzymaj się :)

tak,udręka. Skoro to traw już tyle lat to nie nastawiaj się na to ze minie tak szybko.Badz przygotowany na kolejnych 6,potem kolejnych itd.

nie odbije kobiety koledze, obaj to znamy z innych związków wczesniejszych, trudno, czasem tak bywa :-)