żyje iluzją, bo tak mi łatwiej

czy to jest normalne?? ktoś mnie bardzo skrzywdził, nie umiałam przebaczyć chociaż bardzo go kochałam...był moim dopełnieniem, znałam go krótko, tylko kilka miesięcy , niecałe pół roku.A uczucie jakbym go znała cale zycie. Wiem ze byl dla mnie kims szczegolnie waznym.Dziś mija 8 miesiąc bez niego. Ból słabnie, tęsknota pozostaje. Nie jest dla mnie byłym - wyobrazam sobie ze jest przy mnie, ale nie ma miedzy nami tych emocji które były wtedy. Zasatanawiam sie czy ktos robi jak ja?? Czy pomaga wam to??

ale ty nie bylas dla niego nikim waznym.... wiec czy warto marnowac czas na myslenie o nim?

tak -pomagalam sobie poprzez wyparcie zlych zdarzen, mozna by tez powiedziec: iluzja .Pomagalo mi to funkcjonowac lepiej, pracowac i czasem s usmiechac sie do ludzi . Mialam taki okres w zyciu.Spotkala mnie wielka tragedia , twoja przy mojej jest PIKUS , w mojej ocenie oczywiscie .Ale rozumiem twoja tesknote , ktora kiedys minie bezpowrotnie .Tego ci zycze.

Warszawianki mniej