single (nie) z wyboru

Niektórzy uważają, że single to egoiści, którzy myślą tylko o sobie, inni twierdzą, że to osoby, które po prostu nie widziały potrzeby, aby się z kimś związać. Co Wy o tym myślicie? Są tu jakieś single/singielki?

Różne życiowe sytuacje zmuszają nas do bycia samemu...pełno tu samotnych osób.

niektorzy twierdza ze czlowiek pochodzi od małpy a inni ze darwin byl geniuszem tylko jak na swoje czasy

Ja nie jestem singielką,ale uważam,że związek nie jest potrzebny do szczęścia.

to co da Ci szczęście?Tylko druga osoba jest w stanie Ci je dać.

Mi wystarczyliby przyjaciele, zdrowie, pieniądze i hobby.

SKORO MAŁŻENSTWO POLEGA NA SPANIU Z WROGIEM -to chyba lepiej byc singlem. POZDRAWIAM.

Wątpię w pewnym momencie poczułabyś, że to Ci nie wystarczy.

byle co plci meskiej mnie nie satysfakcjonuje, faceci to tylko problemy i zdradzaja, wykorzystuja, puszczaja sie jak szmaty, stwarzaja problemy, a samotne zycie daje swobode, samodzielnosc, spokojne zycie :) zwiazek nie daje szczescia a wlasne sukcesy

w pojedynkę szczęśliwi sa tylko Ci, którzy mają za sobą nieudany naprawdę związek. pozostali dopóki nie prezżyja takiego związku, to czekają na tą właściwą osobę. ja np. marzę o wspaniałym mężczyźnie, bo nigdy w związku nie byłam. myślę jednak, bo widzę po ludziach, że jak związek jest spoko i ludziom się układa i się kochaja, to jest to ważny komponent szczęścia. dla wielu wręcz podstawa.

mozna miec znajomych, przyjaciol, byc szczesliwym, spelnionym i korzystac z zycia ... niektorzy cale swoje zycie poswiecaja i dopasowuja do partnera, ktora kiedys znika i wszystko im sie sypie, to zalosne i nieprzemyslane

Jak widzę do czego są zdolne kobiety... Dziękuję za związki!

Myślę, że miłość może dać szczęście, ale tylko ta prawdziwa : )

Jaka miłosc??? To słowo zginęło zaraz po dinozaurach. Jak masz kasę to i miłosc będzie Ale jak nie to możesz sobie palcem w bucie poruszac.

Jacy oporni :D

jak sie dorobisz to sobie kupisz milosc:D:D na razie mozesz tylko biadolic na Kafe:D

Jutro,jutro złociutka idę zarabiac.

Bylabym szczęśliwa, bo świetnie wspominam czas kiedy byłam singielką, a nie brakowało mi przyjaciół, kasy, rozrywek i pasji. Wogóle poważnie zastanawiam się czy nadaję się do zwiążku.

Związki małżenskie-BLE Związki partnerskie O.K TO jUż nawet związek radziecki rozpadł się.

kurde.... ja niby jestem nowoczesna, ale z drugiej strony będę miała poczucie , że jestem w życiu taka sama...jakby mi coś nie wyszło, jesli z nikim się nie zwiążę, nie byłam nigdy w żadnym prawdziwym związku

Ja jestem singielką i to nie z wyboru. Nie sądzę także bym była egoistką :) a miłość istnieje, tylko trzeba ją znaleźć..

Też jestem singielką i to od zawsze i mimo że widzę dużo plusów tego stanu(czy jak to nazwać), czasem mam po prostu dość bycia samą, stawiania czoła wszystkiemu bez niczyjego całkowitego wsparcia, braku poczucia, że cokolwiek by się nie działo, że mogę na tę jedną osobą liczyć, no i przede wszystkim poczucia, że ktoś mnie kocha. Wiadomo, że każdy ma rodzinę i tak dalej, ale członkowie rodziny mają swoje życie, i wydaje mi się, że tylko związek zrodzony z prawdziwego uczucia daje w pełni poczucie wsparcia życiowego. Irytuje mnie to, że nawet nie wiem czy potrafię kochać, bo nigdy jeszcze naprawdę nie kochałam nikogo, mam wrażenie, że im dłużej jestem sama, tym bardziej mi to odpowiada, a jednocześnie czuję, że jakbym poznała tę właściwą osobę, to oddałabym się temu uczuciu. A czy to jest z wyboru? Ja bym raczej powiedziała, że z przypadku. Nie spotkałam jeszcze nikogo, kto by wzbudził we mnie tak silne uczucia, i to już nie chodzi o to, że mam jakieś wymagania- jedynym moim wymaganiem jest to, żeby mi się z kimś dobrze gadało, żeby to była osoba, która ma podobny do mojego światopogląd, a jednocześnie czegoś samym sobą mnie uczyła, do czegoś inspirowała. Po prostu chciałabym poczuć, że to jest ta osoba... A kwestie takie jak wygląd, status materialny, nie mają większego znaczenia. Chociaż nie będę też hipokrytką i przyznam, że nie wiem czy nie przeszkadzałby mi wygląd faceta, nawet o najwspanialszym charakterze, który by był rzeczywiście szpetny, nie wiem po prostu, ciężko określić na ile by to wpłynęło na faktyczne uczucie. Sorki, że się tak rozpisuję ludzie, ale zobaczyłam ten temat a akurat dzisiaj sobie o tym myślałam, bo mam jeden z tych dni, w których tracę cierpliwość do tego wiecznego "sama". Gdybym jeszcze mogła wierzyć, że ta osławiona miłość istnieje.. Czasami wydaje mi się, że to po prostu namiętność, która z czasem wygasa, choć chciałabym wiedzieć, że prawdziwe uczucie zdarza się częściej, niż to obserwuję w świecie.

ja udaję że jestem szczęśliwą singielką a tak na prawdę to nie mam szczęścia do chłopów, jestem sama bo tak wyszło albo kochałam bez wzajemności albo byłam kochana-bez wzajemności ale trzymam fason i idę z zaparte bo wolę być singielką niż nieudacznikiem

ohmydreams-- ja mam identycznie

ja po długoletnim związku straciłam wiarę we wszystko: miłość, uczciwość, wierność, prawdę :/ Mam jeszcze nadzieję, że mi przejdzie....

funfka - podobnie mam.. ale ja odzyskuję tę wiarę, chociaż cholernie trudno.

Z czasem bycie dumnym singlem wychodzi bokiem i zaczynasz być po prostu smutnym samotnym. Widać to zwłaszcza z wiekiem. W szkole i na studiach ujdzie. Potem każdy idzie w swoja stronę, coraz mniej znajomych. Nie maja na ciebie czasu, mają rodziny, wyjeżdżają a ty siedzisz w sobotni wieczór i nie masz do kogo gęby otworzyć. Bycie szczęśliwym singlem to MIT.

Najgorsze są właśnie samotne wieczory gdzie nie możesz wyjść nigdzie ze znajomymi, bo są zajęci. A Ty jako singiel siedzisz i nie wiesz, co masz ze sobą zrobić.

Hehe no właśnie, czasem czuję, że mentalnie to jaj już jak stara panna jestem, cokolwiek by to miało znaczyć. Niby mi na ogół dobrze, ale skoro teraz mam dni kryzysowe, i z biegiem czasu zdarzają się częściej, to istnieje ogromne prawdopodobieństwo, że za 10 lat, jeśli nic się nie zmieni, będę po prostu smutna i zgorzkniała. Chociaż, co ja gadam, jakoś sobie nie wyobrażam, żebym miała stać się zgorzkniała, wydaje mi się, że już prędzej zwariuję niż stanę się zrozpaczoną starą panną, albo będę należeć do gatunku starych panien, które nie są wiecznie zrozpaczone. I już.

hej, ja mam 25lat, i jestem sam, pomimo że mam tej kasiorki, i myśle ze potraie kochać, to jakos sie nie może ułożyć szczescie, żeby kogoś miec, sam nie wiem czemu,