Rak Płuc ! Niedrobnokomorkowy

Witam, dotąd przyglądałam się postom innych użytkowników aż w końcu postanowiłam napisać swój. Chodzi o mojego tatę. Od początku czerwca strasznie bolała go łopatka ale jakoś specjalnie nikt się tym nie przejmował tabletki przeciwbólowe i rożne kremy pomagały. W połowie października zaczęło się pogarszać, już nie pomagały leki przeciwbólowe wiec wybraliśmy się na pogotowie(tutaj pragnę podkreślić ze mieszkamy w Wielkiej Brytanii),tego dnia tato zaczął mieć problemy z chodzeniem, drętwiały mu nogi po prostu nie potrafił ich kontrolować,ze tak powiem każda chodziła jak chciała;-) Na pogotowiu dostaliśmy się do lekarza który stwierdził ze to może być cukrzyca i kazał wybrać się do lekarza rodzinnego po skierowanie na badania.Po wizycie u lekarza to był poniedziałek 22/10 nie mieliśmy jeszcze konkretów ale zlecił prześwietlenie klatki piersiowej i badanie krwi,kolejna wizytę wyznaczył na 26/10. Nadszedł długo wyczekiwany piątek wybraliśmy się do lekarza,taty stan był już dla mnie krytyczny nie mógł sam chodzić serce mi się krajało. Podczas wizyty u lekarza dowiedzieliśmy się ze problemy z chodzeniem są wywołane uciskiem na nerw i jeszcze lekarz dodał ze coś jest na płucu(jeszcze nie potwierdził ze to rak)podczas badania doszedł do wniosku ze nie ma co dalej czekać i skierował tatę do szpitala żeby wykonali wszystkie badania typu. Przyjęli tatę na oddział porobili badania i wieczorem dostałam telefon i potwierdziło się najgorsze rak płuc z przerzutem do kości,powiedzieli ze musza go natychmiast przewieść do innego szpitala.Po przewiezieniu do innego szpitala na drugi dzień został zoperowany ten ucisk na nerw jego części zostały pozamieniane i wtedy został pobrany wycinek z płuca żeby mogli potwierdzić jakie typ.Tak wiec po tygodniu czekania dowiedzieliśmy się ze to niedrobnokomórkowy rak no i ten przerzut wiec nieoperacyjne już zaawansowane stadium, był to dla mnie koszmar tym bardziej ze jestem sama z tata a do tego w tym samym czasie do szpitala trafiła moja ukochana babcia i zmarła na udar.Ale wracając do tematu 22 listopada tata wyszedł z szpitala już o własnych nogach podpierając się o tak zwany ' balkonik ' . Po wizycie u lekarza końcem listopada lekarz zalecił paliatywna radioterapie łącznie 13 naświetleń na płuco i kręgosłup, zakończyliśmy 21 grudnia. Początkiem stycznia tata zaczął chodzić już przy pomocy laski . Ogólny stan taty jak dla mnie jest wspaniały przybrał na wadze lekarz powiedział ze radioterapie zrobiła dobra prace i teraz chcą skorzystać z chemii bo jak to powiedział ' w chemii maja więcej dróg które mogą wykorzystać ' ale strasznie się boje,teraz jesteśmy po kolejnych prześwietleniach i czekamy na 5 marca. Zobaczymy jak to wygląda 'od środka',nie wiem jak sobie z tym poradzić,boje się co będzie za jakiś czas. Jak myślicie na ile czasu możemy liczyć ? Jak długo utrzyma sie ten dobry stan ? Tak bardzo się boję ... dodaję ten post ponownie,bo nie wiem dlaczego został usunięty ...

Bardzo Ci współczuję.Cuda bywają . trzymaj się kochana .tacie życzę duuuuuuuuużo zdrówka.

mój tato zmarł na raka płuc, nie zdążył skorzystać z żadnego leczenia, to znaczy leczono go na zapalenie oskrzeli :P dowiedzieliśmy się, że to rak po badaniu tomografem, trzy godziny po badaniu ojciec dostał krwotoku i zmarł. Jak twój tata czuje się lepiej, to dobry znak, trzymam kciuki.

polecam forum dss, otrzymasz fachowe odpowiedzi i wsparcie. http://www.forum-onkologiczne.com.pl/forum/

Mam nadzieję że cuda się zdarzają,wierze ciągle bardzo mocno ! Zobaczymy co lekarz powie 5 marca,strasznie się boję miewam koszmary że mówi że tata ma przerzuty po całym ciele straszne ... mam tylko jego.Jejku bardzo Ci współczuję,troszkę się cieszę że przebywamy w Wielkiej Brytanii bo tutaj na nikim nie ' oszczędzają ' i działają w miarę szybko i skutecznie jak do tej chwili.Chcę go bardzo zabrać do Polski na jakiś czas ale boję się że tam się coś przytrafi a uwierzcie tyle co się nasłuchałam ile ludzie na leczenie czekają,w głowie się nie mieści !!!

Dziękuje bardzo! Zajrzę i tam ;-)