metody terapii znacie je/?

Praca nad sobą praca z dzieckiem Mama Adasia, nauczycielka języka polskiego nabyła kwalifikacje oligofrenopedagoga oraz przygotowywała się do otwarcia przewodu doktorskiego z filologii polskiej. W zaistniałej sytuacji priorytetem stała się dla niej jednak rewalidacja jedynego synka i zapisała się na studia podyplomowe „Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka by móc samodzielnie pracować z dzieckiem także w domu. Codziennie stosuje ćwiczenia usprawniające chłopca z zakresu SI zalecone przez panią terapeutkę z ośrodka „Wspólny Świat oraz elementy wybranych metod rewalidacji, które poznała na kursie kwalifikacyjnym. Swoje ćwiczenia poleca innym mamom. Ćwiczenia biernego całego ciała oparte o metodę relaksacji Wintreberta - obejmują one kolejno: ręce, szyję, twarz, nogi dziecka. W metodzie tej wyróżniamy następujące rodzaje ruchów: ruchy unoszenia i opuszczania, obroty, huśtanie (balansowanie). Masaż ruchów biernych może dotyczyć tylko jednej części ciała, ale możemy go wykonywać również w całości. Terapii behawioralnej: wczesne rozumienie mowy przygotowanie do nauczania, trening imitacji naśladowanie, dopasowywanie i sortowanie, imitacja werbalna, rozwój rozumienia mowy i mowy czynnej; nazywanie obiektów i czynności, nauka wspólnej zabawy, czynności samoobsługowe. Metody Aktywności Knillów: opiera się ona na założeniu, że najważniejszym kanałem sensorycznym jest skóra, a od wrażliwości dotykowej zależy umiejętność nawiązania kontaktu z otoczeniem, który z kolei jest podstawą kształtowania się m.in. komunikacji. Wykonując przy muzyce określone ćwiczenia, dziecko uczy się odczuwania własnego ciała i otwiera się na doznania dotykowe z otoczenia. Trwa to w przybliżeniu 8 minut i ma następujący przebieg: kołysanie, wymachiwanie rękami, pocieranie dłoni, klaskanie, głaskanie głowy, głaskanie brzucha, relaksacja. Metody Dobrego Startu składają się na nią 3 elementy: element słuchowy (piosenka lub wiersz), element wzrokowy (wzory graficzne) i element motoryczny (wykonywanie ruchów w czasie odtwarzania wzorów graficznych, połączonych z rytmem piosenki lub wiersza). Celem metody jest jednoczesne rozwijanie funkcji wzrokowych, słuchowych, językowych, motorycznych, a także kształtowanie lateralizacji (ustalenie ręki dominującej) oraz orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. Metoda ta kształci zdolność rozumienia i posługiwania się symbolami abstrakcyjnymi, ułatwia nawiązanie kontaktów społecznych i uczy współdziałania. Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne Podstawą metody jest rozwijanie poprzez ruch: świadomości własnego ciała, świadomości przestrzeni i działania w niej, dzielenie przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywanie z nimi bliskich kontaktów, ruch kreatywny. Ćwiczenia: kołysanie, przytulanie, turlanie, przeciąganie. Metody Tomatisa znana jako „trening uwagi słuchowej". Dziecko może dobrze słyszeć, ale nie oznacza to, że potrafi równie dobrze słuchać, czyli że ma prawidłowo rozwiniętą uwagę słuchową. Może mieć trudności z prawidłową selekcją i analizą dźwięków, rozróżnianiem wysokich i niskich częstotliwości, a także nie posiadać umiejętności jednoczesnego kojarzenia znaku graficznego z dźwiękiem, co jest konieczne w przypadku poprawnego czytania i pisania. Arteterapii jest ona terapią poprzez sztukę. Dziecko za pomocą różnych technik plastycznych ma możliwość symbolicznie wyrazić trudne przeżycia, doświadczenie, emocje. Gimnastyki Mózgu P. Dennisona jest to zestaw prostych ćwiczeń ruchowych, prowadzonych z dzieckiem w formie zabawy, które mają na celu zintegrowanie pracy mózgu. Dennison proponuje masowanie określonych punktów na ciele oraz wykonywanie różnych ruchów zawsze naprzemiennych, np. dotykanie prawą ręką lewego ramienia czy kolana i odwrotnie, kreślenie tzw. „leniwych" ósemek całym ciałem lub kredką na papierze. Metody Felicji Affolter - określić ją można jako psychopedagogikę rozumnego działania dłoni. Instruktor kładzie ręce na grzbietowej stronie dłoni i lekko ukierunkowuje ich działanie. Materia żywa lub plastyczna (owoce, jarzyny) silnie działa na zmysły i emocje. Są one bowiem przyjemne (zapach, smak) lub budzą opór (klej, ciasto). Dostarczają bogatych doznań, mają swój własny kształt, kolor, ciężar, zapach, smak, temperaturę i wilgotność. Budzą bogate skojarzenia. Ergoterapii metoda ukierunkowana na nabywanie codziennych sprawności typu ubieranie się, sporządzanie posiłków, zajmowanie się roślinami, kwiatami, rękodziełem, rzemiosłem i innych. Celem jest odnalezienie takiej aktywności, która stałaby się indywidualną przestrzenią dla satysfakcji, radości, poczucia samorealizacji i własnej wartości dziecka