Czy może istnieć szczęśliwy związek bez współżycia? Ktoś w takim jest?

Jak w temacie. Czy może być tak, że w związku z różnicą temperamentów i różnych przez to żalów ustało współżycie między kobietą i mężczzyną, ale poza tym są szczęśliwi. Jakimś cudem? Niech ktoś powie że tak ma, szukam nadziei...

jasne, np. ja ze swoim chlopakiem, jestesmy para od kilku lat, seksu jeszcze nie bylo bo sie szanujemy. pociag seksualny mamy ale szacunek do drugiej osoby jest wazniejszy

Czyli u was to raczej kwestia hmm, przekonań? wartosci itd, a mi chodzi o znaczaca roznice temperamentow. Kiedy jedno ma potrzeby a drugie w ogole nie, po czasie przez wszystkie klotnie i zale nie kochaja sie juz wcale. i co, da sie tak zyc?

Czyli wogóle nie będziecie uprawiać seksu bo się "szanujecie"?

skad wiesz ze twoj partner jest szczesliwy? moze on nie podziela twojego szczescia

A poza tym on może mieć dupę na boku

może obydwoje maja temperament zerowy? noa el wracajac do tematu?...

prykamy

Jasneee- ale piszesz jakby seks i wzajemny szacunek nie mogły isc w parze. Rozumem ; seks na pierwszej randce rzadko co mozna tak określić (choc nie zawsze )ale jesli ludzie sie kochają i do tego kochają tez miłością fizyczna to nie przekreśla szczunku przecież

tak u nas to kwestia wartosci moralnych, szacunku itp, zarowno mnie jak i mojego chlopaka odrzuca to obecne zeszmacenie i promowanie seksu. mimo ze oboje jestesmy zdrowi mamy potrzeby to jednak szacunek do siebie i zasady jest dla nas wazniejsze niz zwierzeca chuc. i naprawde dobrze nam razem ze soba, nasz zwiazek jest taki romantyczny, budowany na milosci, uczuciach a nie na d.... ;) moj chlopak jest moim najlepszym przyjacielem a ja jego, jest dla mnie jak bratnia dusza, mamy bardzo podobne poglady na wiele kwestii.

Jasne, że może :D

spoko, ze ktos pisze na temat :/

alwayshonest? cos wiecej?

czyli my jesteśmy bez szacunku i morałów :d Generalnie rozumiem o co Ci chodzi, ja ze swoim tez prze ponad 2 lata zylismy w ten sposob. Jednak pragnienia w pewnym momencie były mocneijesze. W dalszym ciagu mamy do siebie szacunek itd. I między nami jest jeszcze wiecej "chemii", z kazdym dniem.

ważne, że jesteście szczęśliwi. a z czasem pragnienia powrócą. :)

eehh, ktoklwiek :O

ja bym nie mogla byc w takim zwiazku na pewno. NIe bylabym na dluzsza mete na pewno szczesliwa, nie ma nawet takiej mozliwosci...

na wszystko przyjdzie czas, na razie mi jest dobrze w takim ukladzie ;) a moj chlopak tez nie nalega a nawet sam mowi, ze ma do mnie za duzy szacunek...

??

Jak związek moze byc szczesliwy jak piszesz ze były jakies żale i kłotnie o seks? Którą jestes stroną w związku?

ja rozumiem tak jak ktos wyzej pisal, ze sie ugadali, oboje maja gdzies seks- spoko. Ale ja np mam wysokie libido. I gdybysmy z partnerem na pewnym etapie zwiazku zdecydowali sie na seks, a pozniej on by mi go notorycznie odmawial to na pewno nie bylabym szxczesliwa.. czulabym sie odtracona, poirytowana, nieatrakcyjna, niezadowolona, skrzywdzona i ogolnie czulabym sie bardzo bardzo zle... Nie wytrzymalabym tak dlugo to na pewno. Chocbym nie wiem jak kochala partnera..

Przecież seks jest czymś naturalnym pięknym, wynikającym z miłości, uczuć i szczęścia, z tego, że dwie osoby chcą być ze sobą:) Nie rozumiem tego całego gadania o szacunku...Skoro kogoś kocham (mam partnera 6lat) to jak mogę nie mieć do niego szacunku? Kocham go ponad życie a seks jest pięknym uzupełnieniem. Dla mnie nie ma miłości bez seksu. Na pewnym etapie musi się on pojawić. Najlepiej nawet po ślubie. Jego obecność jest czymś pięknym i budującym wielkie więzi.

Ani, pieknie napisane.

jest możliwy. Ale to już zależy od danej pary. Może wybierzcie się na terapię par do psychologa albo do seksuologa? Jeśli to jest miłość, a skoro zadajesz takie pytanie, wnioskuję, że jest, to szukajcie pomocy u profesjonalisty. Ja z moim też chodziliśmy na terapię i jest między nami dużo lepiej. Może za mało rozmawiacie ze sobą i się oskarżacie, zamiast znaleźć jakieś sposoby na to.