poznalam faceta...

...jakiś czas temu poznaliśmy się, chyba od razu wpadłam mu w oko. On na początku nie zrobił na mnie jakiegoś dużego wrażenia, ot taki miły, kulturalny. Teraz coraz bardziej mi się podoba, nie wiem jak mogłam na początku tego nie widzieć. Jak się nie odzywa to za nim tęsknię, jak się nie widzimy mocno długo to brakuje mi go. To jest dopiero początek znajomości i boję się w to pakować...jesteśmy z różnych światów, no może ciut przesadzam ale sporo w tym prawdy. On jest 7 lat starszy, skończył już jakiś czas temu studia, założył własną firmę, na brak pieniędzy chyba raczej nie narzeka. A ja? ja studiuję i w wolnym czasie sobie dorabiam, większość pieniędzy na życie mam od rodziców, nie to że jakoś mocno bieduje ale nie mogę sobie pozwoliś na wiekszość rzeczy na które jego bez problemu stać...sylwester w górach, weekend na mazurach itp. Jakoś tak mi niezręcznie...no on jest już w miarę ustawiony w życiu, mój status materialny jest inny i źle się z tym czuję. Boję się, że nie będę mogła z nim spędzać czasu bo nie będzie mnie na to stać. Dziewczyny, miała któraś podobnie? da się tak żyć?

a ja co mam powiedziec ? Ja wyszlam za mąz, on się ozenił, minęło pare lat i znów jest żar... jak to rozwiązac ???? :( ku.rwa

ehh zawsze jakieś problemy