kłótnia o zaręczyny

dziś pokłóciłam się z mamą o zaręczyny.Oboje wraz z chłopakiem nie chcemy rodzinnych zaręczyn.Uważamy że skromne we dwoje są wystarczające,w końcu to ma być nasz dzien.Z kolei moja mama uważa takie zaręczyny nieważne...uważa również,że mamy jeszcze czas na to i mozemy być ze sobą ot jak dziewczyna i chłopak,a zaręczyny to zobowiązanie.Nie wiem czemu ale zaręczyny kojarzą jej się od razu ze ślubem...wiadomo chcemy go wziąć ale nastąpi to nie prędzej niż za 4 lata. Jestesmy razem już 3 lata i chcemy wstąpić w kolejnu etap naszego związku. Pomożcie co robic...

jesteśmy w tym samym wieku patrząc po Twoim nicku, ja radzę posłuchać mamy, nie w kwestii formy zaręczyn ale czasu. Macie czas. Przez te 4 lata może się wiele zdarzyć.

Hej masz prawie taka sytuacje jak ja kiedys tylko ze ja chcialam zareczyny w gronie rodzicow i brata:-) ale tez bylycyrki bo mama mowila ze po co mi to i ze to zobowjazuje ale ja powiefzialam ze nie musze od razu za niego wychodzic ipowiedzialam ze sie zareczamy no i mama sie zgodzila zrob to sposobem jeszcze sama przygotowala uczte :-) z tej okazji tylko ze my zareczylismy sie po 6 miesiscach znajomosci

olać zdanie mamy - tak będzie najprościej. Macie z chłopakiem zdrowe podejście, to w końcu Wasza obietnica, nikt inny nie może określać jej mianem "nieważnej".

ale co to za zaręczyny gdy o tym wiesz?

dlaczego czekacie ze ślubem jeszcze cztery lata?

do wredniucha100 - poprostu nie stać nas na wesele,a nie chcemy uciekać w półśrodki typu slub i skromny obiad.Wolimy poczekać kilka lat,uzbierać odpowiednią sumkę i zrobic naprawdę ślub i wesele niczym z bajki,a nie chcemy aby rodzice sponsorowali nam wszystko ;) do bez zadnej zlosliwosci - konkretnej datny nie znam,poprostu wyszło w rozmowie W poprzednim roku przeszliśmy razem bardzo wiele...Mój chlopak miał bardzo ciężki wypadek...ledwo przeżył.Myślę że to cięzkie zdarzenie utrwaliło nasz związek.Rzuciłam wszystko,bo on był i będzie dla mnie najważniejszy i wiem,ze on dla mnie zrobiłby to samo i wiecej. Wśród znajomych od początku naszego związku funkcjonujemy jako"stare dobre małżenstwo " .Wszyscy uważają nas za bardzo udaną parę ;)

"Wolimy poczekać kilka lat,uzbierać odpowiednią sumkę i zrobic naprawdę ślub i wesele niczym z bajki" ­ a potem jeść tynk ze ściany :) ­ ach, dzieci. będziecie oszczędzać 4 lata na imprezę dla ludzi, którzy mają was w dupie...

swoją drogą - skoro WASZA miłość jest najważniejsza, to czemu skromny obiad dla rodziny byłby "półśrodkiem"? ­ to w końcu miłość jest ważna czy blichtr i chwalenie się przez znajomymi? bo nie bardzo rozumiem.

Ja nie widzę nic złego w tym, że ona wie. Wręcz powinna, to przecież ich wspólna decyzja...

zaba - jak się ślub bierze raz w życiu to dlaczego ma nie być udany? Kochają się niezależnie od papierka, a jak chcą sobie przyjemność zrobić to niech robią. To tak jakby komuś powiedzieć, że na wakacje może jechać na działkę, zamiast na safari bo w końcu liczy się wolny czas i słoneczko....

Zaręczyny a potem ślub, po zaręczynach powinno się już ustalić datę ślubu. Nie rozumiem po co czekać aż 4 lata, wiele może się wydarzyć. Osobiście śmieszy mnie to, że ktoś się zaręcza i trwa w narzeczeństwie nawet i 5,6 lat. A tak w ogóle to co to za zaręczyny że się o tym wie. Ja wolałabym mieć niespodziankę ze strony faceta a nie oficjalnie ustalać: słuchaj, tego dnia się zaręczamy ok? :o

Panuje się zaręczyny i ślub (czasem z dużą przerwą), jak się myśli głową nie dupą i mierzy siły na zamiary. :)

rozmawiasz o Waszych zaręczynach? To dziwne dla mnie... Moi rodzice i rodzice męża się dowiedzieli o zaręczynach jak im pokazałam pierścionek i nie mieli za wiele do gadania w tej kwestii... No, ale ja byłam dorosła, nie potrzebowałam pozwolenia mamy. :P

"zaba - jak się ślub bierze raz w życiu to dlaczego ma nie być udany? " ­ mi tam to zwisa, ale nie rozumiem, czemu zaręczyny mają być po cichu, bo to ich sprawa, a ślub z wielką pompą, bo to sprawa publiczna. ­ po prostu rażący brak logiki i konsekwencji, ot, tyle :)

Zaręczyny = poproszenie o rękę dziewczyny = umówienie się na ślub. Sorry ale twojej mamie prawidłowo się kojarzą zaręczyny ze ślubem.

To niech Twoja matka zaręczy się z Twoim chłopakiem po swojemu.

Tez uważam,ze szkoda kasy na takie przedstawienia dla rodziny. Tyle lat oszczędzać zeby sie pobawić dwie noce. Bez sensu. Lepiej juz ta kasę przeznaczyć na coś pożytecznego (wpłata na mieszkanie, fajna wycieczka, itp). A co do zaręczyn to tez uważam,ze fajnie jest tak oficjalnie z rodzicami. Oni tez chcieliby jakoś uczestniczyć w tak ważnym wydarzeniu. No i okazja aby zapoznać dwie rodziny ze sobą.

Moorland dziękuje za miłe słowa ;-) żaba Nie Wiem skąd tyle jadu w tobie. Jeść tynku Nie będziemy tak źle Nie będzie z nami :-) Nie chodzi o chwalenie sie :-) poprostu uważam, ze ślub i wesele ma się raz :-) przynajmniej w większości przypadków :-D

żaba - bo mają taki kaprys i nikomu nic do tego, a już komentarz jej matki na temat nieważności takich zaręczyn był bardzo nie na miejscu.

no a z czym mają sie kojarzyć jak nie ze ślubem? :o bez sensu takie zaręczanie bez myśli o ślubie, po co?

Olena - mam podobne podejście do Ciebie, dlatego trochę mnie zdziwiło, że ktoś mógł tak na to spojrzeć.

Wg ciebie po co chłopak prosi o rękę dziewczyny? a) żeby się z nią ożenić b) żeby móc ją potrzymać za rękę a) żeby mieć więcej rąk

żaba 100% racji i tyle. ale pewnie, zrobcie tandetną szopke :) 4 lata po zaręczynach

Szkoda trochę, że ominą Cię 'spontaniczne' zaręczyny, tak o z porywu serca..., a nie takie zaplanowane. Mój, teraz już mąż, konsultował ten fakt z moimi rodzicami (poprosił ich o moją "rękę) i siorą (ona pomogła w wyborze rozmiaru pierścionka), ale same zaręczyny były dla mnie niespodzianką. Rodzinka nic a nic nie pisnęła. Później tylko urządziliśmy rodzinną kolację, podczas której pochwaliłam się pierścionkiem, nie zdając sobie sprawy z tego, że wszyscy już wiedzą :P. Oczywiście zaręczyny nie muszą być jakąś wyrocznią rychłego ślubu, ale zwykle tak jest (więc nie dziwię się Twojej mamie), że zaręczyny to wyraźny sygnał do rozpoczecia przygotowań do ślubu.

przecież napisała, że ślub będą planować, ale dopiero jak będzie ich stać na ten wymarzony.

Rodziny sie już znają :-) kurcze poprostu Nie chce takich zareczyn :-) Nie pytam mamy o zgodę tylko Nie chce aby swoimi fochami i kłótnia popsuła mi całą radość

Czyli to teraz tak wygląda? Bycie ze sobą i bzykanie się = eeee, można se od tak, w końcu to nic nie znaczy. Wpadkę najwyżej się wyskrobie lub od bidy hatjniem się...chociaż, ślub to taka poważna decyzja... Zaręczyny = dobra, właściwie możemy sobie tak wstępnie obiecać że kiedyś tam ten ślub weźmiemy. No, ale nie tera, c'nie? Ślub = noooo, teraz to sobie obiecujemy jak bum cyk cyk, tak na poważnie, złote obrączki nie ma to tamto. Ale zróbmy mega imprę bo bez niej tak łyso.

Oboje chcemy żeby ślub miał odpowiednią oprawę :-) mój chłopak dopiero doszedł do siebie, ja zaczynam pracować więc Nic dziwnego ze z uroczystością skoro Nie stać nas nawet na welon :-)

ze nie ma co "chodzic" ze soba jeszcze tyle lat po zareczynach. Slub i wesele moze byc skromne a kase przeznaczyc na mieszkanie na przyklad lub swietna podroz poslubna :) a zareczylam sie z moim mezem sami, we dwojke, potem powiadomilismy rodzicow i tyle. A zareczyny byly pol roku po poznaniu sie, wiec moi rodzice mogliby sie wtracac, a tak nie mieli nic do gadania ":D