Żałuję, ze miałam zasady i byłam porządna!

Ostatnio koleżanka wyszła za mąz, ale ona jakoś nie pała wielką miłoscią do męża, wrecz otwarcie mówi,z e nie wierzy,z e będą razem całe życie, a jak będzie źle, to sie rozwiedzie i już :-O zazdroszczę im takiego lajtowego podejścia, bo chyba własnie tak trzeba przyjmowac życie, z dystansem i miec gdzieś to wszytsko, mniej czuć po prostu :-(

najgorszy chyba jest ten brak jakichkolwiek perspektyw, świadomość, że jutro, za tydzien, za miesiąc będzie to samo

Młode jesteście, życie przed wami a zachowujecie się jak stare dewoty!

no tak, bo wrzeszczące dzieciaki, starzejący się mąż i sztucznie pokazywana radość w święta to największe szczęście w życiu :D ­ doprawdy, współczuję podejścia. ­ znam wiele par, które poznały się i pobrały po 30stce. są to najbardziej udane małżeństwa, jakie znam. ­ ale wy już się do grobu pakujecie jak widzę :P

bo faceci lubia suki. Dziewczęta glowy do góry, przynajmniej nikt wam nie powie że dupa coś osiągnęłyscie:)

ja przez chwilę przezyłam takie momenty szaleństwa, ale było to bardzo dawno temu i też się kontrolowałam, ale nie kategorycznie ;-) dzisiaj mi brakuje włąśnie tego napiecia, tej atomsfery, tego pożądania, tego napalonego wzroku mężczyzny, tgeo zapachu drugiego ciała, dotyku, namiętnosci :-( gdybym tgeo nie przezyła, nie miałabym do czego tęsknić a tak wiem, co mnie omija i to jest gorsze uczucie. Chciałabym po prostu poczuć się choć jeszcz etylko jeden raz w życiu kobietą, zobaczyć swoje odbicie w oczach mężczyzny :-(

dołączam się do Was

zazdroszczę Ci Autorko wspomnień

no własnie ten brak perspektyw jest przygniatający :-(

Nie ma czego zazdrościć, bo te wspomnienia bolą :-( gdybym była w szczęśliwym związku to wspomnienia byłyby miłe, ale teraz sa po rpostu dołujące

ehhh i jeszcze mi się Wasze posty nie wyświetlają...no pech

pewnie ktoś mnie tu zaraz zjedzie ale ja w wielu 17- 19 lat na dużo sobie pozwalałam, może nie było to spanie z kim popadnie ale jakieś tam całowanie na imprezach po alkoholu. Ale nigdy z nikim nie spalam. Teraz mając 25 lat jestem dziewica z opinia dziwki i szczerze żałuję że wtedy nie chciałam się zgodzić na coś więcej bo przynajmiej wiedziałabym za co mam ta opinię

może i masz rację...zwariować można

do mam 21 lat - z powodu moich zasad w pierwszy związek weszłam w wieku 25 lat. Jesteś młodziutka...

aż żal mi siebie jak patrzę na to co napisałam

mam ochotę się porządnie schlać ale nawet nie mam z kim

może i jestem młoda ale swoje już przeżyłam, uwierz mi

gdy płonie pożądanie odważniej proszę, jestem chętny i doświadczony

coś nie widze Waszych postów, czemu?

laurioa_all a nie mozesz zmienić otoczenia?

wiesz, najważniejsze jest to, ze TY znasz prawdę i wiesz jaka jesteś.

to co czytam w waszych wypowiedziach to tak jakby o mnie :(

no właśnie lipa bo czasem posty się nie wyświetlają a myślicie, że zmiana otoczenia pomoże? jakoś mi się nie wydaje

mam tyle seksownej bielizny, którą kiedys kupowałam jeszcze z nadzieją, ze kogoś spotkam kiedyś. teraz mam 3 szuflady pięknej bielizny ani razu nie noszonej :-( i brak nadziei na cokolwiek.

z resztą ja na razie nie mam niestety takich możliwości...

Jeszcze troche brakuje mi do 30-stki ale mam podobne przemyslenia. Z ta roznica ze nie zaluje ze jestem uczciwa - z tego jestem dumna. Dobrze mi z tym ze nikogo nie oszukiwalam, nikogo nie zdradzilam. Dla mnie to podstawa. Zaluje niewykorzystanych okazji - jak jestesmy w temacie damsko-meskim - kiedy bylam sama i nikogo nie mialam. Pocalunki, pieszczoty, seks - istnialy tylko w zwiazkach, mam zakodowane w glowie ze inaczej przypna mi latke ze jestem latwa, nawet jesli chodzi o "glupi" pocaunek. A nieraz mialo sie ochote zaszalec z kolega czy nowopoznanym panem ;)

mam zamiar wystawić ją na allegro czy rozdać koleżankom, nie widze już nadziei dla siebie :-( tak mi żal tego wszytskiego, tych uniesień, bliskości o otoczeniu pisałam nie do Ciebie mam 21 lat. W Tobie jest blokada i gdzie nie będziesz taka będziesz jak jesteś chyba że popracujesz nad sobą. To było do dziewczyny co ma złą opinię w bliskim środkowisku.

kiedys bylam taka jak Twoje kolezanki dzis mam prawie 30 lat, dwojke dzieci ktore wychowuje sama bo za meza poszuklalam sobi faceta bez zasad jak ja... wolalabym byc w Twojej sytuacji...

racjaaa ;) trzeba korzystać z życia! a nie jakieś zasady głupie przez które życie staje się nudne. Ja mam dwadzieścia kilka lat, wiele szaleństw za sobą. Teraz stałego partnera. Ale nie wyobrażam sobie waszej sytuacji.......wogóle! Zresztą po 30stce to ładny wiek. Użalacie się czego to kiedyś nie zrobiłyście... a teraz?? robicie to samo! Musicie odważyc się , zaszaleć! Może samotny wyjazd, wakacje, impreza, kino, jakiś kurs......tyle jest miejsc gdzie można poznać kogos fajnego. Nawet umówić się przez neta! I nie zgrywać cnotki, szukać zabawy, szaleństwa, bycia wśród ludzi, upojnych nocy, facetów.... itp a miłość sama się znajdzie!!! Bo jak uprzecie się na jednego to nic nie wyjdzie... Trzeba szaleć, poznawać ludzi! Nie tkwić w rutynie... Bo tak to stajecie się nudne dla potencjalnych partnerów. A jak zaczniecie wychodzic do ludzi, korzystać z życia to zaczniecie być interesujące! Tyle tematów do rozmów się znajdzie (np o filmach na których byłyście w kinie, o wakacjach, miejscach jakie zwiedziłyście, o zajęciach na które się zapisałyście). Zacznijcie od jutra! Pierwsze co to fryzjer, kosmetyczka, zakupy, nowe ciuchy, poczujecie się pewniej i idzcie w świat! ;) POWODZENIA!!! ;)

sorry nie zauważyłam, że to nie do mnie..