Czy są tu rodzice dorosłych dzieci, które nie chcą się wyprowadzić z domu ?

Rzecz o dzieciach takich, które nie chcą wypełniać prawie żadnych obowiązków w domu, nie są w nim żadnymi partnerami, żyją swoim życiem, komputerem, zabawą, mają po dwadzieścia parę - trzydzieści lat i nie chcą się usamodzielnić. Jak się pozbyć z domu takiego trutnia bez drastycznego zrywania więzi ?

eee, normalnie? Powiedzieć: masz czas na wyprowadzkę do dnia... I egzekwować.

no coz moj synek ma 36 lat i nadal u mamusi :/ nie ma partnerki ani dziewczyny, mial przez 2 lata i wtedy mieszkal u niej a tak jak jest sam stwierdzil ze lepiej jak bedzie u mnie, placi mi czynsz... w sumie ok ale juz wielokrotnie powtarzalam ze czas sie usamodzielnic, dalam mu czas 3 mies na znalezienie wlasnego olkum, zobaczymy czy da rade

no cóż my naszemu szkodnikowi kupiliśmy mieszkanie ale musimy jeszcze je urządzić i wyremontować bo biedaczek uczy się kolejny rok i nie ma skąd wziąć kasy:-) potem pewnie bedziemy płacić za czynsz i media oraz za to co w lodówce, ech szkoda gadac

i to nie z własnej winy. Nie marze o niczym innym bardziej niż o wyprowadzce ale zwolnili mnie z pracy a nowej znaleźć nie mogę. No i nikt mi mieszkania nie kupi ;-)

Też chyba będę zmuszona być kategoryczną ale jak to zrobić jeśli córka i jej chłopak (są ze sobą od dwóch lat), on też mieszka z matką, mówią, że nie mają pieniędzy na wynajem żeby razem zamieszkać, i rzeczywiście mało zarabiają ? A mnie też nie powodzi się finansowo tak żebym mogła ich w coś wyposażyć. A moja córka reaguje na ten temat agresywnie mówiąc, że ma prawo tu mieszkać, że to też jej dom itp. A ja chciałabym już mieć spokój i źle się czuję mieszkając z kimś młodym bo mam inne zachowania, potrzeby. W dodatku nie mogę na nią liczyć w domowych sprawach. Ma prawa ale obowiązków to już nie bardzo.

A 53 Hm, po co w takim razie decydowałaś sie na dzieci? Ma rację, to równiez jej dom. I ma prawo tam mieszkać.

Źle sie czujesz mieszkajac z kimś młodym? Ten ktoś młody to Twoja córka. Mieszkasz z nia cale zycie. Masakraaaa!! "Źle sie czuje". Dramat, na jej miejscu bym ie wyprowadziła sama od takiej matki. Dokąd ma iść jak rzeczywiscie nie stać jej na wynajem? :/

Ktoś kto już ma 26 lat nie jest już dzieckiem. Nie brońcie wygodnictwa. W dzień śpi do 12-ej, 14-ej jak idzie do pracy na 2 zmianę, w domu prawie nigdy nic nie robi. Ciągle odsypia bo w nocy komputer, gry. Jest córka i nią pozostanie i mam nadzieję, że kiedyś będziemy miały dobre relacje ale teraz jest tragedia.

Po prostu wyegzekwuj obowiązki. Jak dla mnie to chcesz sie jej po prostu pozbyc z domu, zreszta sama napisałas ze nie lubisz mieszkać z kimś młodym :D Masakra. Musisz ją skłonić do pomocy w domu, niech ma obowiązki, sprząta, pierze, nie wiem czego tam jeszcze wymagasz, i tyle.

Muszę dodać, że wczoraj jej tak wpi.doliłam, bo spała do 13, i powiedziałam, że do jutra ma się spakować i wyjazd. Jak myślicie czy dobrze zrobiłam? Wiem trochę mnie poniosło.

Nie w tym problem, że jest w domu tylko jaka jest. Jestem sama, mąż nie żyje, starzeję się i mam prawo oczekiwać trochę wsparcia i zrozumienia właśnie od córki. Źle się czuję mieszkając z kimś młodym bo np lubię i muszę się wyspać nocami do pracy. Dziwne ?

Jakbyś nie zrobiła to i tak będzie źle, ale złotym środkiem jest poczekanie do 30-stki. Ja poszłam jak miałam 25, ale mój brat jak miał 29. Czasy się niestety zmieniły i ten czas bycia w domu się wydłuża, ponieważ kogo teraz stać kupić np. sobie mieszkanie? Wynajęcie to też nie jest dobre rozwiązanie bo płacisz kupę kasy a w rzeczywistości tego nie masz. Skoro pracuje to porozmawiaj z nią np. o tym żeby sobie składała te pieniądze na swój "samodzielny start" bo i tak ją to czeka. Mieszka u Ciebie, więc jakby nie było to ma taką możliwość a co do obowiązków- egzekwuj je zabierając np. komputer :) Wtedy będzie miała na to czas i będzie wyspana :)

Ten wyżej to podszyw!!!

Wy młodzi jesteście teraz wielkimi egoistami. Nic wam się nie chce, żadnej odpowiedzialności nie umiecie na siebie przyjąć a wymagania macie, dlatego trzeba z wami ostro i krótko.

No to wyegzekwuj obowiązki. Nie pozwalaj na imprezy w domu, czy nie wiem co ona tam robi że Ci w nocy spać nie daje. Niech się zajmuje domem itd. To Ty jestes egoistką - nie chce Ci sie mieszkać z córką więc najlepiej nie szukać rozwiązania tylko niech sie wyprowadzi. Że nie ma dokąd - nie interesuje Cie. Patologia, serio.

Nie mieści mi się w głowie jak mozna o swojej własnej córce napisać "żle się czuje mieszkając z kimś młodym". Jakby była obcą osobą.

Zeta Centauri - zabrać komputer dorosłej osobie ? Ja jestem już zmęczona, to trwa kilka ostatnich lat, nie dogadamy się, do obowiązków nie zmuszę jej w żaden sposób bo prowadzi takie życie o jakim już pisałam, naprawdę wolałabym zostać sama, niech żyje jak chce ale ja chciałabym być od tego na odległość.

No to ją wywal z domu. Super z Ciebie matka. Po tym co piszesz wyraźnie widać że Ci nie zależy na żadnym porozumieniu i kompromisie tylko chcesz sie jej pozbyć.

Jakie dziecko wychowałąś takie masz. Nie wypełnia obowiązków? Teraz się obudziłas jak ma 25 czy 30 lat? Wychowałaś kalekę życiową i Twojej córce będzie ciężko w życiu.

nieprawda ale po co mam z tobą dyskutować jak wiesz swoje

przeciez chceliscie miec dzieci to o co chodzi?

Yyy... Przeczytaj sobie wpisy w tym temacie Ludzie Ci radzą: - wyegzekwowac obowiązki - NIE - porozmawiac - NIE - kazać jej sprzątać itd - NIE - ograniczyć prawa -NIE Na wszystko jesteś na nie. Jedyne na co jestes na TAK to żeby wyniosła się z domu. Nie chcesz porady tylko żeby Cię ktoś utwierdził w tym że masz rację. Nie, nie masz.

Edyttaaa - gdybym nie próbowała już wszystkiego to bym się nie radziła tylko działała, rozmów setki, przyjęła taki styl życia i koniec, jej chłopak żyje podobnie więc się dogadują, jakiekolwiek próby zmian spotyka albo ostry sprzeciw albo obietnice nigdy nie spełnione, jakie prawa mam jej ograniczyć, żyje tu ze mną jak w hotelu, zamknięta w swoim pokoju sama lub z chłopakiem, albo śpi albo siedzi przy komputerze, to wszystko.

Nie gotuj jej, nie karm, nie sprzątaj za nią, nie pierz jej - jak jej zabraknie czystych ciuchów prawdopodobnie zrozumie.

Przestałam w ostatnich latach robić za nią wiele rzeczy ale efekt jest taki, że tam gdzie jest ona jest syf i zaniedbanie. Ja nie mam już siły ciągle upominać i kłócić się bo efekty żadne. I to nie jest tak, że ona nie umie, ona po prostu nie chce, przedkłada ponad wszystko swoją wygodę i lenistwo. Takie dziwne, że wolałabym z taką córką nie mieszkać ?

Jak ma syf u siebie w pokoju-jej sprawa. Wyżej ktoś dobrze napisał. Przestań jej gotować, kupuj jedzenie tylko dla siebie. Idźcie na kompromis - niech sie dokłada do rachunków, sprząta, pomaga Ci, albo wypad.