Co byście zrobili gdyby wam dziecko powiedziało,że

adoptowane przez inną rodzinę.

Powiedziałabym, żeby na spokojnie pomyślało o tym co mówi. Najlepiej w swoim pokoju, samo. Bez krzyków, płaczu. A jak pomyśli pogadajcie, dlaczego tak powiedziało. Czy coś jest nie tak.

Powiedziałabym, żeby na spokojnie pomyślało o tym co mówi. Najlepiej w swoim pokoju, samo. Bez krzyków, płaczu. A jak pomyśli pogadajcie, dlaczego tak powiedziało. Czy coś jest nie tak.

Zastanowiłabym się co robię nie tak przez co ono mi w ten sposób powiedziało.

ja nie piszę o konkretnej sytuacji,ale tak ogólnie

ale ty możesz robić naprawdę prawie wszystko tak,ale to prostu nie jest to w relacjach rodzinnych,z przyczyn na które się nie ma prostu nie ma wpływu

nie rozumiem, tak ogólnie ? Tak ogólnie Ci dziecko powiedziało, czy masz wyrzuty sumienia na przyszłość już, że domniemywasz, iż tak Ci powie ?

i co dalej,jak wytłumaczylibście dziecku,że jest skazane na taką rodzinę na bardzo wiele lat

Z tego co piszesz (dosyć nieskładnie) odpowiem Ci w takim samym stylu. Może Tobie wydaje się, że robisz wszystko dobrze, a może nawet jest tak w rzeczywistości, ale dzieci mogą myśleć inaczej, mogą czuć się źle z jakiegoś powodu. Warto rozmawiać o uczuciach.

Skazane ? Nie możesz dać dziecku odczuć, że jest skazane tylko, że jest kochane.

bardziej myślę o wspomnieniach ze swojego życia,piszę o relacji rodzinnej,w której np.matka robi prawie wszystko tak,ale nie ma tego czegoś i nie będzie w relacjach rodzinnych,jak wytłumaczylibyście dziecku,że jest na taką rodzinę skazane,gdybyście miały jakieś nad wyraz dojrzałe,które by rozumiało różne rzeczy

dobra,dobra,dobra,piszę jak życie wygląda i może wyglądać,a ty jakieś idealistyczne pierdy

przecież to widać jak coś bardzo w relacjach rodzinnych,że to nie jest to coś,a teraz wytłumacz potomstwu,że ono jest tam kochane,a nie na to coś skazane,hahahahahah

Pochodzisz z dysfunkcyjnej rodziny, tak samo jak ja tylko ja przed założeniem rodziny własnej odbyłam terapie jak naprawić obraz i relację matka- dziecko. Idealistyczne pierdy radzę powiedzieć dziecku swojemu morda w kubeł nie będziemy wdrażać żadnych idealistycznych pierdów jesteś na mnie skazana/y!

mam radę, nie miej dzieci skoro nie radzisz sobie ze swoimi uczuciami, z ich uczuciami tym bardziej

może w jakiejś mierze,nie było i nie jest zle,lepiej niż w większości,ale piszę o konkretnej życiowej sytuacji,że ktoś robi sobie dzieci,z osobą,z którą prędzej albo pózniej wyjdą różnice,i jak wytłumaczyłabyś dziecku,że jest skazane w takiej rodzinie,w której coś bardzo poważnie nie gra

Przeczytaj sobie swoje "wypowiedzi"- są tak nie składne, że ciężko zrozumieć sens zdania. Chodzi Ci o to, że rodzice się nie dogadują, a dzieci to widzą ?

one są bardzo zrozumiałe,dla kogoś kto chce je zrozumieć,a nie bronić przed życiową,tak min. o to mi chodzi,nie tylko,że to widzi,ale przede wszystkim to,że to się odbije na centrum decyzyjnyn tej rodziny,przecież to wyjdzie,że rodzcie widzą różne sprawy nie trochę inaczej,ale kompletnie inaczej,nie mówcie,że to nie wpłynie na wychowanie dzieci,na klimat w domu

żeby przemyślał to co powiedział ale przedtem wytłumaczyłabym dokładnie co to adopcja ( bo być może nie wie co znaczy wiek dziecka ma znaczenie) i po jego namysłach chciałbym się dowiedzieć czemu tak stwierdził