co jest w życiu ważne

moja znajoma wyszła za maż za sporo starszego faceta - właściwie złapała go na dziecko, bo był dość zamożny i był to jej sposób na ucieczkę z biedy; mają duży dom i ogólne żyją na wysokim poziome; dziecko mają tylko jedno, niczego jej nie brakuje; znajoma po śłubie nie pracowała, poświęcała się małej, najpierw woziła do przedszkola, potem na szkoły i na różne zajęcia; jeździła nieraz po 3 razy w ciagu dnia do miejscowości oddalonej o jakieś15km od jej wsi (bo do wiejskiej szkoły dziecka nie pośle); dziewczynka wykazywała od małego zdolności w pewnym sporcie i teraz ma iść do sportowego gimnazjum o 150 km od domu; postanowili więc, że kupią w tym mieście mieszkanie i znajoma tam z córką w tygodniu zamieszka; z jednej strony podziwiam ją, że tak poświęciła się dla córki, bo jej życie toczy się wokół dziecka i jego 'kariery' sportowej; z drugiej strony, jeśli mała ma talent i przede wszystkim sama tego che, to wspaniale, że stać ich na to, żeby dziecku rozwój zapewnić (chciałabym swojemu synowi też móc to zagwarantować). Jest też jednak ciemna strona tej historii, która skłoniła mnie do refleksji tutaj. Zarówno znajoma, jak i jej mąż pochodzą z okropnej biedy. Kiedy znajoma już 'złapała' swojego męża, to stopniowo zerwała kontakt ze swoją rodziną i doprowadziła do tego, że jej mąż zerwał ze swoją. Mimo, że mieszkają w tej samej miejscowości, a jeden z braci mieszka tuz za płotem, to się nie kontaktują. Mimo, że córka znajomej ma kuzynów i kuzynki w podobnym wieku to ich nie zna, bo znajoma od małego ograniczała jej kontakty, bo twierdziła, że to takie wsiowe dzieci. Córka znajomej ma wszystko, a kuzynki i kuzynowie dziewczynki klepią biedę.