Co uwazacie o takim ojcu którego 18-letnia córka jest śmiertelnie chora a on

jezdzi na wyjazdy z kolegami, urlopy, wyjscia do baru. jednym słowem nie przejmuje się i zyje tak jak wczesniej. Wszystkim zajmuje sie matka dziewczyny. Czy taki ojciec ma prawo nazywac siebie ojcem, czy może nie ma już obowiązku pomocy ze względu na pełnoletnosc córki?

z jednej strony źle, a z drugiej strony - ma siedzieć na tyłku i płakac cąłe dnie użalając się nad cięzkim losem?

nie znamy sytuacji moze sobie facet w ten sposób radzi ze stresem...

dla mnie taki rodzic to nie rodzic. nad zwierzeciem się człowiek lituje, a co mowic o wlasnym dziecku.

mnie życie nauczyło jednego-nigdy nie oceniaj nikogo dopóki nie znajdziesz się na jego miejscu.

Nie każdy ma tyle siły żeby znosić śmiertelną chorobę osoby najbliższej. Niektórzy uciekają, udają że nic się nie dzieje. Prawdopodobnie o to tutaj chodzi. Kobiety ogólnie mają w takich przypadkach więcej siły. Ot, biologia. Ale i tak żadna z nas nie może być pewna jak by reagowała.

a w czym jej pomoze siedząc przy niej, chyba ona tez nie chciałaby użalania się nad nia, zycie toczy się dalej