Mam jakieś dwa miesiące do końca studiów licencjackich

i przeżywam straszny kryzys. Żałuję ostatnich trzech lat - wybrałam zły kierunek, nie otworzyłam się wystarczająco na nowe możliwości, jakie dawał mi ten etap w życiu, podobnie zresztą z ludźmi. Dopiero od niedawna wykrystalizowały się u mnie priorytety, wiem już jak powinno wyglądać moje życie i czym się zajmować, więc teraz, gdy kończę obecne studia i piszę pracę licencjacką, strasznie się zmuszam...

Jak nie zmarnować kolejnego etapu, jakim będą studia magisterskie? Jak najlepiej spożytkować czas studiów? Jak przestać się załamywać i użalać, a zacząć działać bez myślenia o zmarnowanych latach?

Jak?? Proste : przestać szukać porady na kafe:D:D:D:D

Oj, a ja właśnie w tym celu tutaj ;) Nie mam z kim pogadać, a bardzo bym chciała zmienić swoje życie i podejście do wielu spraw :)

Dlatego wlasnie osoba w wieku lat 19 nie powinna byc zmuszana do tak powaznych wyborow.A na mgr bardzo chcesz isc od razu? Moze teraz zrob sobie przerwe od szkoly? Moim zdaniem osoby, ktore robia sobie przerwe po szkole sredniej przed studiami maja racje.

To zmień:)

Pamiętaj aby na prace magisterską, nie brać kontynuacji tematu z licencjatu!!!!!!!!! Ja tak zrobiłam i strasznie się meczę, z tym pisaniem ponieważ nie wolno pisać tego samego a nowego prochu przecież nie wymyślisz, dlatego staram się to pisać jak najbardziej zawile aby się dało przemycić te same założenia, napisanie nowej pracy na ten sam temat gdy wykorzystało się wszystkie zagadnienia w licencjacie to jest WIELKIE BAGNO!!!! Parę osób też miało kontynuować i wiecie co?? Wycofali się w ostatniej chwili i zmienili tematy robią nowe!!! A ja przysypałam:( POWINNI TEGO ZABRONIĆ!!! (ZNACZY KONTYNUACJI TEMATU NA II STOPNIU!!!)

Akurat co do studiów magisterskich jestem w 100 % pewna kierunku, więc tak, chcę iść od razu. Błędem były natomiast moje aktualne studia, a także to, że źle je sobie zorganizowałam. Dopiero niedawno uświadomiłam sobie, że jestem w złym miejscu i dlatego teraz jestem strasznie zniechęcona, zmęczona i z trudem znajduję w sobie siłę, by zakończyć ten etap.

Akurat wybieram się na inny kierunek, więc spokojnie, nic tak mi nie grozi. Nie mogłabym kontynuować historii na magisterce, chyba bym się zanudziła na śmierć.

siedząc na kafe i sie zastanawiając to na pewno nic nie zdziałasz. Teraz studia to niekoniecznie dobre rozwiązanie chyba, że branża chodliwa i masz naprawdę szansę na pracę w tym zawodzie. Jesli nie jestes pewna co dalej to zrob sobie rok przerwy. a jakie to studia?

nie cuduj. ­ co było błędem, a co nie - stwierdzisz dopiero za parę lat. ­ a teraz masz po prostu zwykłego lenia, co jest typowe o tej porze roku. skup się na pisaniu i tyle.

Nie widzisz, że mam cel i zamierzam go zrealizować? Nigdzie nie napisałam, że nie wiem co dalej robić, a jedynie to, że żałuję zmarnowanych lat na kierunku, który źle wybrałam.

Żaba - nie ukrywam, że dopadł mnie dziś jakiś kryzys. Jeszcze rano było okey, to samo w poprzednie dni, ale teraz poczułam się strasznie zmęczona i nie mam znowu mobilizacji.