Jestem wysoka, ladna, wychudzona, mam swietny gust, umysl scisly a cpam

i niszcze siebie na wszelkie sposoby. gdzie tu sens ,gdzie tu logika

jest coś więcej

Jakie to proste. Sens twojej sytuacji jest umiejscowiony tam, gdzie ciebie w ogóle nie ma, czyli w twoich uczuciach. Nie bierzesz ich pod uwagę, oszukując się, że sferą intelektualną, urodą i czym tam jeszcze się sama przed sobą chwalisz, możesz wytyczyć sobie sens życia, de facto odwracając się od samej siebie. Ciekawostką w tym jest, że tzw: umysły ścisłe, często nie biorą w swej rzekomo ścisłej analizie własnej sytuacji, czynnika emocjonalnego, który jest elementem niezbywalnym ludzkiej natury. ps "wychudzona" widzę tu raczej wpływ indoktrynacji mediów, niż przejaw dobrego gustu i samodzielności myślenia

wplyw anoreksji :) biore pod uwage uczucia przez nie chyba tak mam , bo nie potrafie sie do nich przyznac

autodestrukcja wiem

ale człowiek, rodzac sie nie moze moze miec chyba zakodowane, ze musi sam siebie zniszczyc

psychicznie i fizycznie do tego pernamentnie niedozywiona wiec nawet ty sama nie myslisz racjonalnie wpadlas z bledne kolo

zawsze mysle racjonalnie, nawet jak histeryzuje, bo musze sie nacpac, yo potem racjonalnie sobie wszystko tlumacze :D (A bo jestem przed okresem, bo matura niedlugo itd) uzalezniona fizycznie nie jestem na pewno, w dzien zadnych objawow fizycznych nie mam, wiec to niemozliwe, zeby tylko w nocy mi sie 'glod' zalaczal

grunt to umiejętność samousprawiedliwiania się