Mamusie adopcyjne.

Hej z mężem trzy lata temu adoptowaliśmy córkę o imieniu Katarzyna, teraz Kasia ma cztery lata a dziewieć miesieczy temu adoptowaliśmy jak miał trzy miesiącze Marcinka teraz ma rok. Są tu jakieś też mamy adopcyjne to zapraszem do dyskusj

Ja nie mam. Jeszcze. Ale poważnie o tym myślę. Jeśli chciałabyś porozmawiać to proszę bardzo. :)

sie zapowiadal, ale autorka zniknela. Buuu.

hey ja jestem dzieckiem adoptowanym i mam pytanie do ciebie, czy ciezko po kochac takie dziecko ? mnie moi adopcyjni rodzice nie kochali:/ teraz jestem dorosla nie mam do kąd isc a cale zycie mówią mi ze nie jetsem u siebie mam nic nie dotykac nie moje, mam nie chciec nic od rodziny to nie moja ;/

Jestem. A mieli jeszcze dzieci biologiczne? Bo my nie mamy, ale Kasie i Marcinka traktujemy i kochamy jak biologiczne dzieci.

nie jestem sama, tragedia z nimi, znalazalm biologicznych i tez mnie nie chca :( maja swoje dzieci i nie chca mnie widziec okropne

Autorko, ja się tematem adopcji interesuję od wielu lat. Mogę ci polecić jednego ze znakomitych blogów i świetny kanał na YouTube poświęcony codziennemu życiu rodzin adopcyjnych, o ile już ich nie znasz, bo są bardzo popularne: http://www.youtube.com/user/YouParent/videos http://www.rageagainsttheminivan.com/ Oczywiście jest tego więcej, ale te są moim zdaniem naprawdę super na początek. Wiele mądrych przemyśleń, doświadczeń, gotowych rozwiązań różnych adopcyjnych problemów można z nich zaczerpnąć. Można się także dużo dowiedzieć o adopcji międzynarodowej oraz adopcji dzieci ze specjalnymi potrzebami. Naprawdę wspaniałe materiały! Gorąco polecam!

Może jeszcze z jeden podrzucę: http://fiveofmyown.blogspot.com/

A chcesz adoptować małe dziecko czy starsze?

Dla mnie to bez znaczenia. Myślę nawet, że starsze są w trudniejszej sytuacji, jako że wielu ludzi oczekuje niemowląt chcąc tak jakby doświadczyć tego rodzicielstwa od pierwszych dni życia dziecka (choć w Polsce nie jest to możliwe, bo niestety - ze stratą dla dziecka - nie przekazuje się noworodków wprost ze szpitala w objęcia rodziców adopcyjnych, narażając je na początki rozwoju choroby instytucjinalizacyjnej... no ale to już dygresja), pozbawiając tym samym starsze dzieci szansy na znalezienie domu i skazując je na utkwienie w instytucji do osiągnięcia przez nie pełnoletniości. Choć takie dzieci (mimo, że skrzywdzone emocjonalnie i niezbyt dobrze przystosowane do samodzielnego życia w społeczeństwie) nie mają jeszcze w Polsce najgorzej, bo w biedniejszych krajach lądują po prostu na ulicach bez jakiegokolwiek parasola ochronnego i środków na start, kończąc na dworcach jako bezdomni narażeni na wszelkie formy przemocy fizycznej, seksualnej, uzależnienia od narkotyków itd. Strasznie to wszytko przygnębiające jak sobie człowiek uświadomi jaki inni noszą krzyż...

Wszedł na ekrany bardzo fajny dokument poświęcony zawiłym procedurom adopcyjnym w różnych krajach na świecie, uniemożliwiającym i zniechęcającym wielu ludziom pragnącym i mającym możliwości przysposobić dziecko/dzieci sfinalizowanie adopcji. Bardzo fajny materiał, ale niestety nie dostępny w Polsce. Może za jakiś czas będzie można go obejrzeć w necie lub pobrać. Póki co można zobaczyć trailer na: http://vimeo.com/59302895 Jest też na YT: http://www.youtube.com/watch?v=eR9UyFh-PJk

ludzi *

W przyszłości chciałabym stworzyć rodzinę zastępczą. Od zawsze o tym marzyłam, a utwierdziłam się w tym, gdy jeździłam do ośrodka dla dzieci, które mogłyby żyć w rodzinach zastępczych, ale takich rodzin jest ciągle za mało... Życzę powodzenia autorce i wszystkim ludziom, którzy chcą pomóc dzieciakom z domów dziecka!

Ja mam dzieciaczki ale w rodzinie zastępczej :)

Hej jak tam u wasz?

nie wasz tylko was. sory.