Nie pozwól mi bym...

Tęskniąc, tonąc w myślach przeświadczona Że czekasz Że marzysz pragniesz... Że onieśmielona Twym w mych oczach- ideale Drżąc z niepewności Broniąc się i uciekając przed tym co w mej nieświadomości dawno w pułapkę złapało bojąc się konsekwencji Własnych emocji... nie zamieniła się w mgłę...

nie bój się tego co nieuniknione,emocje przewyższą strach ten niepotrzebny,bo jasne jest jedno...my...

Ewa?

choć znak jedyny bym wiedzial,ze moge

Nieuniknione i coraz bardziej realne...czy to mnie podswiadomie przeraza? Pewien lek, ale nie nieposkromiony... Nepewnosc...ale tylko siebie... ale chce mimo wszystko mimo wlasnych rozterek z jednego tylko powodu...wlasnie my...

w rozterkach tych tkwi potęzna moc, mysli, uczuć emocji....

Kilka linijek tekstu a tyle emocji