jest tu ktoś kto cierpi na fobie społeczną ???

jak to należy leczyć ??

setki ludzi tutaj ma tą fobie...(poczytaj w archiwum) no ja tysz mam... boję sie wychodzic z domu.... :( to sie leczy podobno lekami (przeciwlękowe psychitropy) i terapią...ale nie stac mnie :(

ja też się chyba zacznę leczyć na to ;/

Ja mam i przez to pracy nie mogę znalez

ja mam to paskudztwo:O ile masz lat?

fobia chyba nigdy nie rodzi sie samoistnie z dnia na dzien....musialaes sobie na nia zaprcowac pewnie latami... albo jest wynikiem jakiejs traumy (np,dokuczali ci w szkole i byles ofiarą losu i teraz choc minelo XXX lat dalej w tym zyjesz)........albo jest wynikiem depresji itp....albo wynikla z twojego chcarteru,jestes niesmialy,wycofany,cichy...nie masz sily przbicia i masz bardzo niską samoocenę... wyjsc z tego gowna wcale nie jest latwo... ale pierwszym krokiem njwazniejszym jest to ze widzisz ZE JĄ MASZ....I CHCESZ SIE WYLECZYC... POWINIENES ISC DO LEKARZA-FACHOWCA....ON CIE ZDIAGNOZUJE...POWIE CZY WYSTARCZA LEKI CZY TERAPIA...(INDYWIDUALNA GRUPOWA),CZY LEKI I TERAPIA... PROCES WCHDOZENIA Z TEGO GOWNA TRWA ZAZWYCZJA DLUUGO....CZASEM KILKA MEISIECY ZMUDNEJ RPACY NAD SOBĄ,CZASEM 2 LATA....CZASEM WIECEJ...ZALEZY ILE MASZ UPORU I AMBICJI :)))) WAZNE JEST podejmowanie probów,nabranie dystansu do "niepowodzen"... optymizm,wewnetrzna sila,motywacja..i radzenie sobie z tym.musisz miec sile zeby sie samemu napedzac i podjemowac proby... Ja chodzilam na terapię.Mialam 2 sesje -poł roczne...mi to pomogło.nie wyleczylam sie ,ale mam wiecej odwagi:)

wazne jest wsparciee bliskich...NIE MOZESZ SIE ZAMYKAC ani sam w sobie a ni w 4 scianach...ani w wirtulnym swiecie. jesli nie pracujesz,nie uczysz sie....musisz znalezc zajecie ktore cie bedzie zajmowac...i ktore cie bedie trzymac przy realnym zyciu.,musisz wyjsc do ludzi...uprwiaj jakis sport koneicznie.... dlugotrwale siedzenie w domu jest baardzo zle...

FOBICZKA...9384746-ile masz lat,jak sobie teraz radzisz?

asertin afobam głównie ale najpierw wizyta u psychiatry jakieś 60 zł a leki podobnie ale sa tańsze zamienniki.Ja bałam się wychodzic z domu czułam sie jak w śmierdzącej bombce na którą wszyscy patrzą i oceniaja żeby wyjśc na balkon(a jest od strony ulicy) no to dopiero była zabawa w ciuciubabke:) to tylko namiastka ale tez trzeba zdac sobie sprawe ze to nie biezrze sie znikad,ja przerwałam leczenie i to błąd wróciło z powójną mocą

ja mam 23 lata a wizyte juz mam umówioną ;/ehhh

nie zakaldajcie setny raz tego samego tematu!!!!!!!!!!!! wpiszcie w archiwum "fobia spoleczna" (nerwica lękowa) tam sa setki wartosciowych wpisów!!!! to paskudztwo dotyka baaaardzo wielu osob...u mojego lekarza sa takie foldery-ulotki nt tej choroby...Wiec duzo osob to ma.-w roznym wieku. nawet na kafeee...czytam wpisy mlodych zon,matek ktore sie boją wyjsc z domu...nie wychdza z dzieckiem na plac zabaw...tylko migiem odbierają z przedszkoa......(kurde to jak one poznaky tego męza...i jakim on jest wyrozumialym gosciem ze ni esmieje sie z zony ze ma dzika??? )... Ja "na sczescie " jestem panną...ale pewnie jakbym miala rodzinę....to dostalabym skrzydeł i fobia by znikneła...(?) im czesciej wychdoze z domu i czyms sie zajmuję tym mniej mam napadów lęku i fobi :) Ogolnie to mam depresję...od kilku lat...raz jest gorzej raz lepiej...ale nie pozwalam sie jej poddawac i na przekor złemu samopoczucciu wychodze pobiegac czy na zakupy:)

do czterokołowieca:) to dobrze ze jesteś osobą na tyle dojrzałą emocjonalnie że to się zapisałaś ja mam 35 lat i zrobiłam to dopiero w ubiegłym roku :( a wcześniej miotałam sie wariat na huśtawce emocji i histerii wię im wczesniej tym lepiej

ja na to cierpię od kilku lat...do lekarza poszlam dopiero 2 lata temu. Dal mi antydepresant i wyslal do pscyhologa :) tak jak mowilam chodzilam po pol roku...w sumiie 2 sesje... teraz nie biorę lekow...i dobrowolnie zrezygnwialam z terapi :) czuję ze mogę juz sama to ogarnąc...mam sily,mam zapał.. mam motywację...mam upór (choc na wiosnę zawsze jest gorzej bo przeraza mnie ta zmiana aury i to ozwyienie za oknem). tak jak mowilam wazne jest twoje nastawienie,upor...ssztywny plan dnia...-uprawiaj sport-jaki kolwiek...zadnego rozleninienia,wazne jest wsparcie bliskich...wazny jest twoj optymizm,pozytynwe nastawianie do siwata i ludzi...(co kiedys u mnie bylo niedopomyslenia)...nie prejmuj sie potyczkami,gafami i tym ze cos nie poszlo...zycie jest zbyt piekne i zbyt kruche...dziekuj bogu za kazdy dzien...I korzystaj z zycia..Jest tylu smiertelnie chorch,glodnych itp. ludzi ktorzy nam zazdroszczą naszego zycia...

ja mam 22 lata, nerwicę lękową od półtora roku. Brałam ssri i to postawiło mnie na nogi, ale lekarz po 8 miesiącach kazał odstawić i czuję się kiepsko;/ to jest straszne

i oczywiscie autorka tematu tez

do trdst-przykro mi ale nie mam gg (hmm ani faceb.ani nk)taki ze mnie wyrzutek ;) mogę ci podać mój adres email hmatysiak@interia.pl

mam gg...ale nie daję obcym NIE SLUCHAJ OBCYH RAD...OBCYCH LUDZI!!!NIE SZUKAJ ANTIDOTUM W NECIE!!! WEZ SWOJE ZYCIE W SWOJE RECE...POMYSL ILE LAT ZMARNOWALAS I ILE ZYCIA CI UCIEKLO....POMYSL O SOWICH MARZENIACH...O TYM ZE CHCESZ ZYC,A NIE EGZYTSOWAC...ZROB PIEWRSZY KROK I IDZ DO LEKARZA PO DIAGNOZĘ....NIE WSTYDZ SIE,LEKARZ PO TO JEST ZEBY POMAGAC. POZNIEJ JUZ BEDZIE Z GÓRKI :) POZDRAWIAM