Mój ojciec=trauma na całe życie....

Tak sobie siedzę i myślę.... Jestem blisko 40 i robię rachunek z życia. I różnie mi wychodzi. Ogólnie nie wygląda to źle. Mam od 10 lat swoją rodzinę. Ja,mąż i moje największe skarby-15 m-czne bliźniaczki. To moje największe szczęście!!!! Ale.... czasem dopada mnie przeszłość.... zapłakana mama i jej słowa "to przez Ciebie,bo GO przyprowadziłaś"....I to boli do dziś. Miałam ok.3,5 roku jak mama poprosiła bym poszła do cioci (blok przed naszym)i przyniosła szklankę cukru a zamiast niego przyprowadziłam ojca,który szlajał się po wsi 3 m-ce pomieszkując u swojej kochanicy. Ciocia mieszka na piętrze a Jego głos usłyszałam na parterze u sąsiadów, jak wchodziłam na schody. I weszłam... Kurcze, a może faktycznie spaprałam mi i mojej mamie życie.... Do dziś nie mam z moim ojcem wspólnych tematów...

tak jasne to przez Ciebie, no prosze Cie. A Twoja matka to oczu nie miala ? Niech wezmie odpowiedzialnosc na siebie a nie zrzuca na dziecko, bo to dziecko ma teraz 40 lat i problem.

Wiem,że to nie do końca moja wina ale Ona Go tak bardzo kocha mino, tych zdrad,alkoholizmu i nie wracania do domu... Tylko,że moim zdaniem to chora miłość. Wyniosłam się z domu jak miałam 19 lat. Pewnego dnia po zaliczonej maturze Mama kazała mi oddać Jej wszystkie pieniądze jakie na mnie łożyła,bo mam młodszą siostrę i Ona jakoś musi żyć....

współczuję..

Dziękuję,...tylko chore jest to,że TO tak się za mną wlecze....myślałam,że jestem silniejsza :(